สัปดาห์ที่ 25
24 มิ.ย- 30 มิ.ย 2008
พร้อมรับใช้เสมอ
ผู้วินิจฉัย 5:13-18
“สรรเสริญพระเจ้าสำหรับบรรดาอาสาสมัคร”


เดโบราห์ขอบพระคุณพระเจ้าที่ประชาชนเสนอตัวรับใช้พระเจ้า ด้วยความเต็มใจ และที่คนชั้นสูงได้มีส่วนร่วมในการระดมพลจากเผ่าต่างๆ คนหกเผ่าสามัคคีกันส่งอาสาสมัคร ยกเว้นคนจากเมืองเมโรส พวกผู้ชายจากเผ่านัพทาลีตอบสนองเช่นเดียวกับเผ่าเศบูลุน อิสสาคาร์ เบนยามิน เอฟราอิม และมนัสเสห์ที่อยู่ฝั่งตะวันตก(มาคีร์) วลี “ผู้ถือไม้ของจอมพลออกมาจากเศบูลูน” ในข้อ14 อาจหมายถึงเจ้าหน้าที่ระดมพลซึ่งคอยบันทึกรายชื่อของทหาร พวกเขาไม่ใช่ “ทหารเหยาะแหยะ” แต่เป็นผู้กล้าที่จริงจังเรื่องการต่อสู้ในสงครามของพระเจ้า
อย่างไรก็ตาม มี 4 เผ่าที่ไม่ใช่ขันอาสา และมีส่วนร่วมในการสู้รบเผ่ารูเบนครุ่นคิดเรื่องที่พวกเขาถูกเรียกให้จับอาวุธ แต่สุดท้ายก็อยู่กับบ้าน พวกเขาอาจพิจารณาเฉลยธรรมบัญญัติ 20:1-9 ซึ่งเป็นกฎหมายของอิสราเอลเดียวกับการทำสงคราม แล้วก็ตรวจสอบจิตใจตัวเองว่าตนมีคุณสมบัติเหมาะสมสำหรับการรบหรือไม่ เนื่องจากเผ่ามนัสเสห์ทางตะวันออก (กิเลอาด) ปลอดภัย เพราะอยู่อีกฟากของแม่น้ำจอร์แดน พวกเขาจึงอยู่กับบ้านเช่นกัน (ผู้วินิฉัย 5:17) เผ่าดานกับอาเธอร์ที่อยู่ชายฝั่งทะเลก็เลือกที่จะไม่สนใจเสียงเรียกร้องให้มาร่วมรบ แต่ตรงข้ามกับพวกที่หลีกเลี่ยงหน้าที่เหล่านี้ เผ่าเศบูลูนและทัฟทาลีสมควรได้รับการยกย่องเป็นพิเศษ เพราะพวกเขาเสี่ยงชีวิตเพื่อรับใช้พระเจ้าและประกาศของตน
(โปรดจำไว้ว่าในช่วงเวลานั้นทุกคน “ต่างก็กระทำตามที่ตนเองเห็นชอบ” เมื่อโยชูวาเป็นผู้บัญชาการกองพันอิสราเอล ทุกเผ่าต่างร่วมรบแต่เมื่อบาราคได้เรียกระดมพล พวกเขามาทำสงครามต่อสู้ยาบินเพียงครั้งเดียว และเมื่อพูดถึงการทรงเรียกให้รับใช้ ประชากรของพระเจ้าในยุคนี้ ก็ไม่ต่างจากประชากรอิสราเอลในยุคนั้น บางคนขันอาสาทันทีและติตามพระเจ้า บางคนยอมเสียชีวิต บางคนพิจารณาเรื่องการทรงเรียกนั้นอย่างจริงจัง แต่ก็ตองปฏิเสธ ส่วนคนอื่นๆ ก็ทำราวกับว่าไม่เคยได้ยินการทรงเรียกนั้นเลย

Visitor 92

 อ่านบทความย้อนหลัง