|
|
บทเพลงคร่ำครวญ
Lamentations
ผู้เขียน เยเรมีย์
ช่วงเวลา ก.ค.ศ.587
( ระหว่างการเป็นเชลยที่กรุงบาบิโลน)
วัตถุประสงค์บทประพันธ์ 5 บท พูดถึงความโศกเศร้าเรื่องกรุงเยรูซาเล็มถูกทำลาย
เนื้อหาหนังสือบทเพลงคร่ำครวญเป็นคล้าย ๆ บทเพลงที่ร้องในพิธีศพ ผู้เขียนอาจจะเป็นเยเรมีย์ ซึ่งแสดงความเศร้าโศกเสียใจตอนที่เห็นเยรูซาเล็มถูกทำลาย เขาเขียนสารภาพความบาปของประชาชน และอธิษฐานขอพระเมตตากรุณาจากพระเจ้า
โครงเรื่อง
โครงกระทู้ 4 บท 1-4
คำอธิษฐานเชิงกระทู้ 5
| |
ข้อควรคิด
บทเพลงคร่ำครวญ 3:22
ความรักมั่นคงของพระเจ้าไม่เคยหยุดยั้ง พระเมตตาของพระเจ้าไม่มีสิ้นสุด
กรุงเยรูซาเล็มถูกกองทัพบาบิโลนล้อมอยู่ประมาณ 3 ปี ก่อนที่กรุงจะแตกในปี กคศ. 586
ชาวกรุงทุกข์ทรมานแสนสาหัส หิวโหย หวาดกลัว ผู้คนแทนที่จะร้องทูลพระเจ้า กลับอ้อนวอนรูปเคารพเท่าที่ตนรู้จักให้ช่วย พอกรุงแตกในวันที่ 18 กรกฎาคม กคศ 586 เนบูคัดเนสซาร์ จับพระราชาเศเดคีย์ กษัตริย์ของยูดาห์ ได้ขณะหลบหนี พระองค์เก็บกวาดทรัพย์สินมีค่าต่างๆในกรุงไปสิ้น แล้วทหารก็จุดไฟเผาพระวิหาร พระราชวัง และบ้านเรือนของราษฎรในเยรูซาเล็ม กวาดต้อนผู้คนไปเป็นเชลยในบาบิโลน ปล่อยให้เยรูซาเล็มเหลือแต่ซากปรักหักพัง ทหารที่กวาดต้อนคนยิวไปก็โหดร้าย ไม่ปรานีไม่ว่าจะเป็นคนแก่ สตรีหรือเด็ก มันช่างตรงกับพระวจนะที่โมเสสเคยเตือนชาวยิวไว้ใน เฉลยธรรมบัญญัติ 28:15-68 และสอดคล้องกับคำเตือนของเยเรมีห์ก่อนกรุงแตก ถ้าเขาเชื่อฟังก็จะได้พระพรเหลือล้น ถ้าเขาดื้อดึงก็จะรับการแช่งสาปแสนสาหัส ภาพเหล่านี้ติดตาของเยเรมีย์ เขารู้สึกโศกเศร้า อาลัย อนิจจา เป็นไปได้อย่างไร นครที่โอ่อ่ามีศักดิ์ศรีงดงาม เป็นที่ยกย่องเทิดทูนของนานาประเทศ พินาศย่อยยับลงไปได้ถึงเพียงนี้ นครที่มั่นคงปลอดภัย กลายเป็นนครที่เปลือยเปล่า ถูกทะลวงเข้ามาข้างในอย่างหมดรูป เยเรมีย์มิได้มองว่า นี่คือผลงานของศัตรูเท่านั้น แต่พระเจ้าเองทรงยอมให้เกิดขึ้นเพราะการดื้อดึงของคนยิว ที่สอนเท่าไรก็ไม่ยอมฟัง พระเจ้าทรงชอบธรรมแล้ว เพราะข้าพเจ้าได้ขัดขืนพระบัญญัติของพระองค์( บทเพลงคร่ำครวญ 1:18) ประเทศยิวกลายเป็นที่เยาะเย้ย ขำขันของชาวโลก นี่คือบทเตือนใจผู้เชื่อทั้งหลายให้เราสัตย์ซื่อต่อพระเจ้าเสมอ
เยเรมีย์ หมดหวังกับทุกสิ่งทุกอย่าง แล้วทันใดนั้น ท่านก็ระลึกขึ้นมาได้ว่าพระเจ้านั้นทรงมีพระกรุณา ถึงพระองค์จะตีให้เจ็บ แต่เพราะพระเมตตา พระองค์จะทรงพันบาดแผลให้
แม้จะชั่วเจ็ดที ก็ยังจะมีดีเจ็ดหนได้ มีหรือที่พ่อตีลูกแล้วพ่อจะเยียบย่ำลงไปให้พินาศด้าวดิ้น แม้ทำผิดไปแล้ว หากสำนึกผิดกลับใจ มีหรือที่พ่อจะไม่ปรานี อย่าไปหวังการช่วยเหลือจากที่อื่น เข้ามาหาพ่อนั่นแหละคือคำตอบ ความรักมั่นคงของพระเจ้าไม่เคยหยุดยั้ง พระเมตตาของพระเจ้าไม่มีสิ้นสุด 70 ปีต่อมายิวได้กลับมาสร้างเมืองใหม่อีกครั้ง
อย่าลืมนะครับ หากท่านได้ทำผิด ทอดทิ้งพระองค์ไปแล้ว ก็ขอให้กลับมาหาพระเจ้า ถูกแล้ว พระเจ้าทรงเป็นผู้ชอบธรรมในการปกครอง แต่พระองค์ก็คือพ่อที่มีความรักด้วย พระองค์พร้อมให้อภัยเมื่อเราสำนึกผิดและกลับใจ อย่าเดินหน้าผิดเรื่อยไป ให้เรากลับมาหาพระองค์เถิด
|
|
|
