สัปดาห์ที่ 43
28 ตค.-3 พย. 2008
คำเทศนาจากละครสัตว์
(โรม 15:14 )
“พี่น้องทั้งหลายข้าพเจ้าเชื่อแน่ว่า ท่านบริบูรณ์ด้วยความดี และพร้อมด้วยความรู้ทุกอย่างสามารถเตือนสติกันและกันได้ ”




นักเทศน์คนหนึ่งพาลูกชายไปชมละครสัตว์ ตัวตลกของละครสัตว์คนหนึ่งแสดงเก่งมาก
เขาสวมหมวกเป็นรูปกรวยทรงสูง ตอนที่เขาโค้งคำนับสตรีรูปงามหมวกของเขาตกลงที่พื้น แล้วช้างตัวหนึ่งก็ขึ้นไปนั่งทับหมวกใบนั้นไว้ ตัวตลกพยายามผลักให้ช้างตัวนั้นขยับออกไปเพื่อเขาจะดึงเอาหมวกของเขาออกมาได้ แต่ไม่เป็นผล ช้างยังคงนั่งนิ่งทับหมวกไว้ เขาพยายามครั้งแล้วครั้งเล่าแต่ก็ไม่สำเร็จ ช้างไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย ด้วยความโกรธจัด
เขาเดินเข้าไปหลังช้างเตะมันสุดกำลัง จนเท้าเขาเจ็บปวดร้องโอดโอยไปเอง ด้วยความโกรธที่ทวีขึ้นเขาพยายามไปดึงหมวกออกมาแต่ก็ไม่ได้ผลอะไร ช้างยังทับหมวกเขาอยู่เหมือนเดิม เขารู้สึกหมดหวังไปนั่งพักกินถั่วอยู่ข้างเวที ช้างสนใจถั่วที่เขากิน มันลุกขึ้นแล้วชูงวงมาเพื่อขอถั่วเขากินบ้าง ตัวตะลกผู้นี้เดินไปหยิบหมวกของเขามาโดยง่ายดาย นักเทศน์คนนี้รู้ว่าการมาชมละครสัตว์ครั้งนี้ถือเป็นการลงทุนที่คุ้มค่า วันอาทิตย์นั้นเขาเทศนาเรื่อง “ถ้าท่านอยากทำอะไรให้สำเร็จ อย่าไปเตะจากข้างหลัง ให้เดินไปข้างหน้า และทำให้พระศาสนาของท่านน่าสนใจ เรามักสูญเสียเวลาไปกับการพร่ำบ่น โกรธ เตะปัญหาที่มาขัดขวางเรา เราพยายามก่อให้เกิดผลดีจากด้านลบ เราควรใช้พลังของเราดึงดูดความสนใจจากด้านหน้า


คัดมาจาก “Every A Prayer” ของ Margueritte Harmon Bro หน้า 226

Visitor 81

 อ่านบทความย้อนหลัง