ศิษยาภิบาล
ผมเคยนึกประหลาดใจ กับการที่พระเยซูทรงทำพระราชกิจของพระองค์ในโลกนี้ พระองค์ประทับในโลก 33 ปี แต่พระองค์ทรงเริ่มพระราชกิจเมื่อพระองค์พระชนมายุ 30 พรรษา นั่นแปลว่า พระเยซูทรงเผยแพร่พระกิตติคุณ ช่วยผู้คน เลือกสาวก ปั้นพวกเขา และเสด็จสู่ไม้กางเขน ทั้งหมดใช้เวลาแค่ 3 ปีครึ่ง ครับ 3 ปีครึ่งเท่านั้น ในระยะเวลาสั้นๆเช่นนี้ พระองค์ทรงทำทุกสิ่งทุกอย่างที่สมควรทำสำเร็จเสร็จสิ้น สมบูรณ์ ในขณะที่พระองค์ยังหนุ่มแน่นเสียด้วย
ผมกำลังจะบอกท่านว่า
คนหนุ่มคนสาวทั้งหลาย อย่าคิดว่า ท่านยังอายุน้อยเกินไป
คนสูงอายุ อย่าคิดว่าเวลาท่านเหลือน้อยเกินไปที่จะทำอะไรๆได้สำเร็จ
เวลาของพระเยซูเป็นเวลาแห่งคุณภาพ พระองค์ไม่เสียเวลากับสิ่งที่ไม่ควรเสีย ตรงกันข้ามทุกเวลานาทีที่พระองค์ใช้ล้วนเป็นประโยชน์ นำสู่เป้าหมายหลักเสมอ หากเราไม่ใช้ให้เกิดประโยชน์ เราอาจใช้จำนวนเวลามาก แต่ไร้คุณค่า ไร้ความคิด คนไทยเราแซวการมีอายุมากวันแต่ไม่ได้ใช้ความคิดว่า แก่เพราะกินข้าว เฒ่าเพราะอยู่นาน
เอ็ดเวิร์ด เดย์ตัน เขียนไว้ในหนังสือ Tools For Time Management ว่า คนเรามีประสิทธิภาพ มิได้ขึ้นอยู่กับเราใช้เวลาของเราไปมากแค่ไหน แต่ขึ้นอยู่กับเราได้ใช้เวลาของเราให้เกิดประโยชน์อย่างไรต่างหาก ท่านเล่าว่าท่านมีเพื่อนที่เดินทางไปรอบโลก เป็นวิทยากรสัมมนา พบกับผู้คนเป็นร้อยๆ แต่ท่านมีคุณสมบัติที่มีเสน่ห์ ท่านสามารถแลเห็นคุณซึ่งปะปนอยู่ท่ามกลางฝูงชน จับมือจับไม้กับท่าน และในเวลาสั้นๆ ท่านสามารถทำความรู้จัก และให้ความสนใจในตัวของคุณอย่างน่าประทับใจ ที่สมบูรณ์แบบ เราอาจอยู่กับลูกเล็กของเราอย่างไร้ความหมายเป็นชั่วโมงๆ เพราะเรามิได้เอาใจใส่หรือให้ความสนใจเขา ตรงกันข้าม ถ้าเราใช้เวลาให้เป็น ให้มีคุณภาพ และในเวลาชั่วโมงครึ่งที่อยู่กับเขา เขาอาจได้รับอะไรๆที่ต้องตรึงตาตรึงใจเขาไปนานแสนนานก็ได้
การสร้างบรรยากาศให้กับการเข้าเฝ้าพระเจ้า ให้มีสมาธิ ก็เป็นการสร้างคุณภาพให้แก่เวลาการเฝ้าเดี่ยวของท่าน บางคนนั่งอ่านพระคัมภีร์ อธิษฐาน ในขณะที่มีเสียงทีวี วิทยุ รบกวนไม่หยุด หรือนั่งอธิษฐานตอนง่วงนอน สับประงกไปคู่กันกับการอธิษฐาน แล้วท่านจะพบว่า ท่านเสียเวลาไปเป็นชั่วโมง ๆ โดยไม่ได้มีความหมายอะไรมากนัก
วันอาทิตย์เช้า เป็นเวลาที่มีการนมัสการพระเจ้าร่วมกับพี่น้องคริสเตียน
นี่คือเวลาที่มีคุณภาพอย่างยิ่ง พระเยซูไม่พลาดสะบาโตที่ธรรมศาลา ในเทศกาลที่เยรูซาเล็ม พระองค์เสด็จไปที่นั่นทุกครั้ง อย่าใช้เวลาผิดฝาผิดตัว ยามที่ควรจะอยู่กลับหายหน้าไป แล้วพยายามไปทดแทนด้วยเวลาตอนอื่น เป็นวิธีการที่ทำให้ท่านพลาดโอกาสทองไปอย่างน่าเสียดาย คนไทยเราว่า กินเป็นกิน เล่นเป็นเล่น ทำงานเป็นทำงาน แล้วท่านจะพบว่า ท่านคือผู้เพิ่มคุณภาพให้แก่เวลาของท่าน
ผู้ประพันธ์นิรนามท่านหนึ่งได้เขียนเอาไว้ว่า
ใช้เวลาทำงาน มันคือฐานผู้พิชิต
ใช้เวลาขบคิด มันผลิตพลังเด่น
ใช้เวลาเล่น มันเป็นเคล็ดของวัยหนุ่ม
ใช้เวลาซุ่มอ่าน มันคือฐานแห่งปัญญา
ใช้เวลานมัสการ มันคือธารศรัทธาแห่งดวงจิต
ใช้เวลาสร้างมิตร มันคือชีวิตแห่งความสุข
ใช้เวลาฝันให้สนุก ท่านจะเยี่ยมดาวพระศุกร์ที่ส่องแสง
ใช้เวลาสำแดงรัก ท่านจะประจักษ์ความพิเศษ
|
ผมแปลมามากบทความภาษาอังกฤษ เขียน English version มาให้อ่านกันด้วยก็ดีเหมือนกัน
Take time to work it is the price of success;
Take time to think it is the source of power;
Take time to play it is the secret of perpetual youth;
Take time to read it is the foundation of wisdom;
Take time to worship it is the high way to reverence;
Take time to be friendly it is road to happiness;
Take time to dream it is hitching our wagon to a star;
Take time to love and be loved
it is the privilege of the gods.
ขอพระเจ้าอวยพระพรครับ
|
|
