สัปดาห์ที่ 14
7-13 เมย. 2009
อย่ากลัวเลย
(อิสยาห์ 43:1-2)
“อย่ากลัวเลย เพราะเราได้ไถ่เจ้าแล้ว เราได้เรียกเจ้าตามชื่อ เจ้าเป็นของเรา เมื่อเจ้าลุยข้ามน้ำ เราจะอยู่กับเจ้า เมื่อข้ามแม่น้ำ น้ำจะไม่ท่วมเจ้า เมื่อเจ้าลุยไฟ เจ้าจะไม่ไหม้ และเปลวเพลิงจะไม่เผาผลาญเจ้ ”



เวลาเรากลับมาถึงบ้านเรารู้สึกสบาย แม้เราจากบ้านไปในระยะเวลาสั้นช่วงพักร้อนเพียงไม่กี่วันก็ตาม เพราะที่บ้าน เรารู้สึกปลอดภัย สบาย เรามีคนที่รู้จักล้อมหน้าล้อมหลัง เรามีพื้นที่ที่เป็นส่วนตัวของเรา บางครั้งการไปท่องเที่ยวสักพักแล้วกลับมาบ้านก็เป็นการดี เพราะเราจะได้รู้สึกถึงคุณค่าของ “บ้าน”

หลังจากที่คนยิวถูกกวาดต้อนไปเป็นเชลย ประมาณ 50 ปี คนเผ่ายูดาห์ก็รู้สึกท้อถอยหมดหวัง ภาพที่ผู้เผยพระวจนะวาดให้เราดูสะท้อนความรู้สึกของพวกเขาเป็นอย่างดี น้ำลึก ไฟ และการถูกทดลองอย่างหนัก แน่นอนพวกเขาหวาดกลัว โดยเฉพาะแล้ว คือการกลัวอนาคต พวกเขาหมดหวังที่จะได้กลับบ้านอีก จึงท้อถอย หมดกำลังใจ

ผู้เผยพระวจะได้ให้พวกเขาระลึกว่า พระเยโฮวาห์คือผู้ปลดปล่อยพวกเขาให้เป็นอิสระ พวกเขาต้องมุ่งหวังที่พระองค์ ไม่ต้องกลัว เพราะพระองค์พร้อมช่วยพวกเขาจากความทุกข์ยาก และให้พวกเขากลับบ้านได้ เขาจะได้รู้สึกปลอดภัยและสบาย
ในชีวิตของเราบางครั้งเราข้ามน้ำลึก หรือลุยไฟ มีชั่วโมงที่การทดลองหนักทำให้เราเจ็บปวด
เราสามารถเขียนรายการความทุกข์เหล่านั้นยืดยาว จนทำให้เราและคนข้างเคียงพลอยหมดหวังและกลัวไปด้วย แต่พระคำของพระเจ้ายังทรงชีวิต “อย่ากลัวเลย เจ้าเป็นของเรา เราสถิตอยู่กับเจ้า” นี่คือพระสัญญาที่ไม่มีวันล้มเหลว และเราจะไม่มีวันลืมใช่ไหม

Visitor 231

 อ่านบทความย้อนหลัง