สัปดาห์ที่ 19
12 -18 พค. 2009
การเตือนสติและหนุนน้ำใจ
(1 เธสะโลนิกา 5:14)
"และพี่น้องทั้งหลาย เราขอวิงวอนพวกท่านให้ตักเตือนคนที่เกียจคร้าน หนุนน้ำใจผู้ที่ท้อใจ ชูกำลังคนที่อ่อนกำลัง ”



เพื่อนเก่าของเปาโลกลายเป็นศัตรู เพื่อนใหม่ของท่านยังหวาดระแวง ไม่ไว้วางใจท่าน เมื่อเซาโลพาประกาศพระกิตติคุณ ท่านกล่าวว่า “พระเยซูคือพระบุตรของพระเจ้า”(กิจการ 9:20) คนที่มาฟังท่าน ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน โกรธที่ท่านเปลี่ยนไป พวกยิวไม่เชื่อ เตรียมประทุษร้ายท่าน

พระกิตติคุณเป็นอย่างนี้เอง ท้าทายให้คนให้เปลี่ยนแปลง เป็นข่าวดีสำหรับคนที่ต้องการการเปลี่ยนแปลง แต่ก็เป็นข่าวร้ายสำหรับคนที่ตั้งธงของตนเองไว้ ยืนกระต่ายขาเดียว ไม่ยอมเปลี่ยนแปลง เมื่อเซาโลที่เพิ่งเชื่อพระเจ้าใหม่ๆ เดินทางมายังเยรูซาเล็ม คริสเตียนที่นั่นกลัวท่าน ขอบพระคุณพระเจ้าที่มีคนอย่างบาระนาบัส ช่วยเป็นสะพานให้ ช่วยชี้แจงและแนะนำเซาโล ผู้เชื่อใหม่กับอัครทูต ทำให้ความหวาดระแวงของพี่น้องหายไป

คริสตจักรต้องการคนอย่างบาระนาบัส คือคนที่เชื่อมต่อระหว่างคนใหม่กับคนเก่า ช่วยให้คริสตจักรก้าวไปสู่สันติสุข เขาต้องอ่านคนออก มองในด้านดี มองเห็นอนาคตของคนใหม่ และมีความหวังไปสู่อนาคต เขาต้องพร้อมเสียสละ โดยให้การสมานสามัคคีเริ่มที่ตัวเขาก่อน เขาต้องกล้าหาญ ฉลาด และรวดเร็ว และเขาต้องอ่านพระทัยของพระเจ้าได้ว่าอะไรคือพระประสงค์ บาระนาบัส มองออกว่า อะไรคือพระประสงค์ของพระเจ้า และอะไรไม่ใช่

ขอพระเจ้าโปรดให้มีคนอย่างบาระนาบัส คือลูกแห่งการหนุนน้ำใจ มากยิ่งๆขึ้น

Visitor 127

 อ่านบทความย้อนหลัง