การบริจาคเริ่มที่ใจ

ศิษยาภิบาล

2 โครินธ์ 12:14
“เพราะว่าข้าพเจ้าไม่ต้องการสิ่งใดจากท่าน แต่ต้องการตัวท่าน”


1.การถวายตัวมาก่อนการบริจาค

2 โครินธ์ 8:5
ไม่เหมือนที่เราได้คาดหมายไว้ แต่ข้อสำคัญที่สุด ได้ถวายตัวเขาเองแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าก่อน แล้วได้มอบตัวให้เราตามพระทัยพระเจ้า
คนที่ถวายตัว เปรียบเหมือนทาสสมัคร เขารู้สึกว่าเข้าเป็นหนี้พระคุณ เขารอดชีวิตมาได้ก็เพราะนาย นายไถ่เขามา ตั้งแต่นี้เป็นต้นไปเขาจึงรู้สึกว่าเขาไม่ได้เป็นเจ้าของตัวเองอีก นายต่างหากเป็นเจ้าของตัวของเขา เขารู้สึกเป็นหนี้มากล้นพ้นตัว เขายินดีทำตามใจนายทุกสิ่ง ไม่ใช่ตามใจปรารถนาของตนเอง เปาโลกล่าวใน โรม 12:1-2 ให้เราถวายตัวแด่พระองค์เป็นเครื่องบูชาที่มีชีวิตอันบริสุทธิ์ นี่ความรู้สึกของชาวมาซิโดเนีย

2. การเชื่อฟังต้องมาก่อนการบริจาค

พระเยซูทรงเห็นชอบกับการถวายสิบลด แต่พระองค์ก็ตำหนิพวกธรรมาจารย์ว่าพวกเขา ละเลย เรื่อง ข้อสำคัญแห่งธรรมบัญญัติ คือความเมตตา ความยุติธรรม ( มัทธิว 23:23) นั่นหมายความว่า การจัดการกับชีวิตของเราให้ถูก ต้องมาก่อนการถวาย ลูกที่จะนำของขวัญวันเกิดมาให้พ่อ หากดื้อท่านอยู่ คงต้องเข้ามาเคลียร์ใจให้เรียบร้อยกันเสียก่อนมิใช่หรือ
ซาอูลขัดขืนคำสั่ง เมื่อพระองค์รบชนะคนอามาเลข พระองค์เก็บแพะแกะวัวอ้วนพีไว้ ทรัพย์ต้องห้ามไว้ พอซามูเอลชี้ให้พระองค์เห็นความผิด ซาอูลกลับบอกว่า ท่านต้องการนำมาถวายเป็นเครื่องบูชาแด่พระเจ้า พระเจ้าต้องการทรัพย์ที่ถวายมากกว่าชีวิตที่เชื่อฟังหรือ ซามูเอลพูดว่าอย่างไร “พระเจ้าทรงพอพระทัยในเครื่องเผาบูชาและเครื่องสัตวบูชามาก เท่ากับการที่จะเชื่อฟังพระสุรเสียงของพระองค์หรือ ดูเถิด ที่จะเชื่อฟังก็ดีกว่าเครื่องสัตวบูชา และซึ่งจะสดับฟังก็ดีกว่าไขมันของบรรดาแกะผู้” (1 ซามูเอล 15:22-23)

3. น้ำใจสมัครต้องมาก่อนการถวาย
อพยพ 35:21-22 ทุกคนที่มีใจศรัทธา และที่มีใจสมัครก็นำสิ่งของมาถวายพระเจ้า สำหรับเต็นท์นัดพบ และการปรนนิบัติต่างๆ และสำหรับเครื่องยศบริสุทธิ์ เขาจึงพากันมาทั้งชายและหญิง บรรดาผู้มีน้ำใจสมัครนำมาซึ่งเข็มกลัด ตุ้มหู แหวนตรา และกำไลเป็นทองรูปพรรณทั้งนั้น คือทุกคนนำทองคำมายื่นถวายพระเจ้า
น้ำใจสมัคร เป็นอย่างไร เมื่อโมเสสกล่าวกับคนยิวเรื่องการสร้างพลับพลา เขาเห็นชอบ
เขาเชื่อในพระเจ้า เขาอยากให้สถานนมัสการนั้นเกิดขึ้น พวกเขาจึงถวายง่ายดาย ด้วยสมัครใจ เมื่อเปาโลกล่าวถึงความทุกข์ของคริสตจักรที่เยรูซาเล็ม คริสตจักรในแคว้นมาซิโดเนียแม้ยากจนข้นแค้น แต่พวกเขามีใจศรัทธา จึงได้ถวายสุดความสามารถและเกินความสามารถเสียอีก เขาทำได้อย่างไร นึกถึงความอิ่มเอมที่จะพี่น้องคริสเตียนที่เยรูซาเล็มจะได้รับ ไม่มีใครบังคับเขา เขาตัดสินใจให้อย่างอิสระ


4.การคิดหมายในใจควรมาก่อนการถวาย
2 โครินธ์ 9:7
“ทุกคนจงให้ตามที่เขาได้คิดหมายไว้ในใจ มิใช่ให้ด้วยนึกเสียดาย มิใช่ให้ด้วยการฝืนใจ เพราะว่าพระเจ้าทรงรักคนนั้นที่ให้ด้วยใจยินดี”
ไม่ควรเกิดจาก ปฏิกิริยาโต้ตอบโดยไม่คิดไตร่ตรอง หยิบได้เงินเท่าไรก็ให้ไปเท่านั้น หรือเกิดจากอารมณ์ชั่ววูบ แต่เกิดจากความตั้งใจ ในครอบครัว สามีภรรยาควรได้ปรึกษากันเพื่อพระพรจะได้เป็นของทั้งสอง ไม่ใช่แอบๆซ่อนๆ ให้ไปแล้วเกิดความรู้สึกว่าตนทำมากไป ก็เกิดความรู้สึกเสียดาย เสียใจ ย่อมไม่เป็นพระพรอย่างใด การให้ต้องมีความสุขใจ นี่ไม่ใช่เรื่องสิบลด แต่หมายถึงการบริจาคหรือการสงเคราะห์ ซึ่งผู้ให้มีอิสระที่จะให้ ลองพินิจพิเคราะห์ตัดสินก่อนการถวาย

Visitor 344

 อ่านบทความย้อนหลัง