สัปดาห์ที่ 25 23-29 มิย. 2009 พระกรุณาช่วยผมให้รอดมาได้ (เอเฟซัส 2:4) "แต่พระเจ้าผู้ทรงเปี่ยมด้วยพระกรุณา เพราะเหตุความรักอันใหญ่หลวง ซึ่งพระองค์ทรงรักเรานั้น ” Charles Dicken (1812-1870) นักประพันธ์ชาวอังกฤษ ก่อนที่ชาร์ลส์ ดิกเกน จะมีอายุ 12 ปี พ่อของเขาถูกจับเข้าคุก เป็นคุกสำหรับคนที่ไม่มีเงินชำระหนี้ในสมัยนั้น หนูน้อยชาร์ลส์ ใฝ่ฝันที่จะเรียนไวยากรณ์ และเข้ามหาวิทยาลัย แต่ปัญหาบีบคั้นให้ต้องทำงานเพื่อหารายได้เลี้ยงชีพ มีคนว่าจ้างเขาให้ทำงานติดป้ายราคาโถแก้วของตลาดมืด มันมิใช่งานยาก แต่เป็นงานซ้ำซากจำเจที่น่าเบื่อหน่าย นางดิกเกน คุณแม่ของเขาหาห้องเล็กห้องหนึ่งให้เขาพัก และชาร์ลส์ได้เริ่มใช้ชีวิตตามลำพัง ณ ซอกหนึ่งย่านคนจนของกรุงลอนดอน เขาอยู่อย่างยากจนข้นแค้น ขาดอาหารและเสื้อผ้า คลุกคลีอยู่กับเพื่อนเกเร เหมือนกับที่ท่านได้บรรยายไว้ในหนังสือ “โอลิเวอร์ ทวิสท์” หนูน้อยผู้นี้ได้ถูกลากตัวเข้าไปอยู่ในฉากหลังของลอนดอน ถูกฝึกให้เป็นนักล้วงกระเป๋าและขโมย อย่างไรก็ตาม เขาได้รอดพ้นออกมาจากความเลวร้าย “โดยพระเมตตาของพระเจ้า” เขากล่าว “ผมเฉียดฉิวกับการเป็นขี้ขโมยและเด็กจรจัด” เมื่อคุณพ่อของชาร์ลส์ ถูกปล่อยตัวออกจากคุก ครอบครัวได้มาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันอีกครั้งหนึ่ง เขาออกมาจากโรงงานค้าของเถื่อน และกลับมาเข้าโรงเรียน โดยพระกรุณาของพระเจ้า แม้สิ่งนั้นจะไม่ใหญ่โต เราแต่ละคนมีเป้าหมายที่ช่วยกระตุ้นความขยัน และเรามีความสามารถที่จะมอบเป็นของขวัญให้แด่มนุษยชาติ คัดมาจาก 1000 Stories and Quotations of Famous People ของ Wyne E. Warner p.79 Follow @bfcbkk Tweet to @bfcbkk Visitor 68

อ่านบทความย้อนหลัง