ด้วยรักและห่วงใย

คำเทศนาวันอาทิตย์ที่ 26 ธันวาคม 2010

ผู้เทศนา : อ.ทิพย์มาศ วรรณเกียรติ

คริสตมาสเป็นเทศกาลแห่งการให้ ว่ากันว่าคนเรามีความต้องการ 3 ประการ
(1) คนเราต้องการความปลอดภัย
(2) เราอยากเป็นคนมีคุณภาพ เราอยากมีความรู้
(3) เราอยากทำประโยชน์ให้แก่คนอื่น หรือการให้
เราจะทำสิ่งนี้ได้ก็ต่อเมื่อเราใช้อะไรเป็นหลัก เราบางคนหาเงินในการพนัน นักเรียนเรียนติด F หาวิธีสอบให้ได้โดยวิธีอะไร
เวลาเรามีพระองค์ เรา มีแนวทางการดำเนินชีวิต เวลาเราพบพระเยซู เรามีปัญญาของพระเจ้า เรามีพลังอำนาจ เรารักเขา
เหมือนเขารักเรา พระเยซู เพิ่งเลี้ยงคน 5,000 คน ด้วยขนมปัง 5 ก้อน กับปลา 2 ตัว จากนั้น พระองค์ก็ส่งเขากลับบ้าน
คนเหล่านั้นแม้ติดใจความรัก อาหาร แต่พระองค์ให้เขากลับบ้าน (22) ก่อนที่พระองค์จะขึ้นภูเขา ก็บอกให้สาวกลงเรือไปก่อน
(22)สาวกพบคลื่นซัดรุนแรง

1.ทรงจงใจให้เขาพบพายุ
พระเยซูทรงทราบดีว่าพวกเขาจะพบพายุ แต่พระองค์จงใจให้เขาพบพายุ กลางทะเล วันี้พวกเขาไม่มีพระเยซูอยู่
ในเรืออย่างคราวก่อน

พายุมี 2 อย่าง
(1) การขัดเกลานิสัย
(2) การเสริมสร้าง
โยนาห์ เคยพบพายุ พายุบนฝั่ง คือ พายุ ของการอยากยกย่อง สดุดี 118:8 “ลี้ภัยในพระเจ้า ก็ดีกว่าที่จะเชื่อใจในมนุษย์”
2. ทรงอธิฐานเผื่อเรา
เขาจะพบพายุในทะเล พบปัญหา แต่พวกเขาก็รู้อยู่ว่าพระองค์อธิษฐานเผื่อพวกเขาอยู่บนภูเขา วันนี้พระเยซูอธิษฐานเผื่อเรา
ในสวรรค์ (โรม 8:30) ด้วยเหตุนี้เราจะพ้นปัญหาทุกอย่าง
3. พระเยซูเสด็จมาให้เข้าเฝ้า
พระเยซูทรงทอดพระเนตรเห็น (25) พระเยซูจึงเสด็จมาหาเขา ทรงเป็นอิมมานูเอล ทรงอยู่กับเรา
(อิสยาห์ 13;2) ผลสำเร็จของงานเป็นของพระองค์
4. ทรงเร้าให้เราพร้อมทำ
พระองค์ทรงช่วยให้สาวกเติบโตเข้มแข็งขึ้น ทรงใช้อุปสรรคเป็นทางเดิน ของ พระองค์ ทุกอย่าง เป็นอุปกรณ์ของ
พระองค์เสมอ (28) เปโตรทูลถามพระองค์ว่าขอให้เดินผ่านทะเลไปหาพระองคืได้ เมื่อเราเห็นพระเยซูทำเราจะทำด้วย
คริสตจักรสามัคคีธรรมธนบุรี เมื่อ 16 พ.ย. 2010 ได้โอนคริสตจักรแล้ว จุดประสงค์หลัก คือสอน การวางใจ เปโตรเริ่ม
ด้วยความเชื่อใหญ่ แต่ต่อมาเขาก็เกิดความสงสัย เวลาจะจมลง ทูลขอความช่วยเหลือ พระองค์ก็ทรงช่วยเปโตร
พายุทำให้เราเติบโตขึ้น ปัญหาทำให้เราเติบโตขึ้น (1เปโตร 3:12) พระเจ้าเฝ้าดูคนชอบธรรม และพระกรรณสดับคำ
ทูลของเขา เปโตรคงคิดถึงตอนจะจมน้ำ
5.พระองค์ทรงนำพาเราให้ผ่านพ้นปัญหา (31-32)
คุกเข่าอธิษฐาน พระเจ้าก็ให้พ้นปัญหา พระเยซูทรงยื่นพระหัตถ์จับเขาไว้ ให้ขึ้นเรือ ไม่ทรงทอดทิ้งเลย
6.พวกเขาไปประกาศกันต่อไป (34-36)
ทรงไปทำพระราชกิจ พวกเราหายป่วยดีทุกคน (มัทธิว 14:33) เขาทั้งหลายที่อยู่ในเรือ จึงมาหมอบกราบพระองค์
ทูลว่า “พระองค์ทรงเป็นพระบุตรของพระเจ้าจริงแล้ว” เราบอกเจ้าว่า เราจะผ่านพ้น
Visitor 28

 อ่านบทความย้อนหลัง