ระวัง! อย่าดูหมิ่นความสามารถที่ซ่อนอยู่
Be careful, Do not be little your ability inside
Thomas E. Edison.
ตอน ทอม เอดิสัน อยู่ในวัยเด็ก เขาเข้าไปเรียนที่โรงเรียนประถม
ได้เพียง 3 เดือนเท่านั้น เพราะพอเขาอายุได้ 7 ขวบ คุณพ่อคุณแม่ของเขา
ต้องโยกย้ายไปอยู่ที่เมือง พอร์ท ฮิวรอน มิชิแกน
ที่นี่พ่อแม่พาเขาเข้าไปเรียนที่โรงเรียนอีกครั้ง คุณแม่มีความคาดหวัง
ในตัวลูกชายคนนี้สูงมากแต่ เธอต้องผิดหวังอย่างมาก เมื่อครูที่โรงเรียนบ่นว่า
ทอมไม่สนใจเรียนในชั้นเลยคุณครูบอกกับนางเอดิสันว่าดิฉันคิดว่าลูกของคุณ
เป็นเด็ก “สมองเละ” ไปหน่อย จากคำพูดนี้เองคุณแม่จึงเอาทอม
ออกมาจากโรงเรียน และเธอก็สอนทอมเองที่บ้านไม่มีใครอาจแย้งว่าทอม
จะสมัครเรียนที่บ้านตัวเองไม่ได้ ตอนทอมอายุ 12 ขวบ
เขาสามารถอ่านประวัติศาสตร์เรื่อง “การล่มสลายของอาณาจักรโรมัน”
ที่เขียนโดยกิบบอนได้ เขาสามารถอ่าน“กายวิภาคศาสตร์แห่งความหดหู่”
ที่เขียนโดยโรเบิร์ท เบอร์ตันได้
และเขาสามารถอ่าน “พจนานุกรมวิทยาศาสตร์”ได้
โธมัส เอดิสัน (1847-1931) เคยเข้าเรียนในโรงเรียนสามัญแค่ 3 เดือน
เขาเป็นนักประดิษฐ์ที่จดทะเบียนสิ่งประดิษฐ์ไว้มากกว่าหนึ่งพันชิ้น
ในช่วงเวลา 60 ปี สิ่งประดิษฐ์ของเขาได้แก่ หลอดไฟฟ้า,
โทรศัพท์,พิมพ์ดีด และเครื่องกำเนิดไฟฟ้า ในบรรดาสิ่งประดิษฐ์
ที่เขาจดทะเบียนมี 122 ชิ้น ที่เขาทำขึ้นก่อนอายุ 30 ปี
ตอนที่โธมัสยังเด็กอยู่ เขาเป็นคนอยากรู้อยากเห็น
และถ้าใครตอบคำถามของเขาไม่ได้
เขาจะไม่หยุดแค่นั้น แต่เขาจะค้นคว้า ทดลอง เพื่อหาคำตอบจนตลอดชีวิต
ของเขา ในปี 1928 รัฐสภาของสหรัฐ มอบเหรียญทองคำให้แก่เขาในฐานะ
“นักประดิษฐ์ ผู้พัฒนาและประยุกต์สิ่งประดิษฐ์ที่นำวิวัฒนาการสมัยใหม่
ในศตวรรษที่ผ่านมา”
โทมัส เอดิสัน กล่าวว่า
“อัจฉริยะ คือคนที่ได้แรงบันดาลใจ (Inspiration) มา 1 เปอร์เซนต์
และได้การทุ่มเท ด้วยหยาดเหงื่อ(Perspiration) อีก 99 เปอร์เซนต์”
คัดมาจาก 1,000 Stories & Quotations of Famous People ของ Wayne E. Warner P 99-100
|
