ฤดูกาลของชีวิต

อ. ปริญญา เกื้อหนุน

 ชีวิตนี้ผ่านมากหลากฤดูกาล      บ้างสำราญบานใจเป็นนักหนา

 เมื่อเรามีลูกได้เห็นหน้าตา         ชื่นอุราชโลมใจให้สำราญ

 ในชีวิตคนมีสิทธิได้สัมผัส        ที่ผูกมัดด้วยความรักจักประสาน

 มีลูกเกิดเป็นคนเป็นผลงาน      สลักจิตแสนสราญต่อลูกตน

 *ลูกเป็นหนุ่มชุมนุมกันแข่งรถ       วันสลดขับจนรถเลยถนน

 ปลิดชีวิตลูกวัยรุ่นวัยแสนซน         แม่ของตนร่ำให้ละลายทรวง

 หัวใจแม่เดียวแดแต่น้ำตา           ใครละหนารู้จักรักห่วงหวง

 น้ำตารักของแม่กี่ชั่งตวง         จึงรู้ค่ารักหวงของแม่กัน

 *นางมารีสุขดีวันมีลูก          ทั้งพันผูกสัญญาจากสวรรค์

 ทั้งความรักต่อลูกสุดผูกพัน      เป็นรางวัลซาบซึ้งติดตรึงใจ

 แต่ต่อมาข้อหาถูกคุมตัว              เพราะเขากลัวคำสอนแพร่ไปไหนๆ

 จึงคิดฆ่าพระองค์ดับเรื่องไกล     ไม่ให้ใหญ่เรื่องราวฉาวสะเทือน

 *ได้ทีจับพระองค์ปลงชีวิต      วันทุกข์จิตมีใครที่จะเหมือน

 ถูกกดดันอั้นจิตใจสะเทือน      พวกใจเถื่อนตรึงฆ่าด่าประจาน

 แต่ทรงฟื้นสามวันต่อนั้นอีก     นางสุขอีกเรียนรู้ทุกข์สุขแปรผัน

 มนุษย์มีทุกข์สุขปนเปื้อนกัน       ฤดูกาลชีวิตนั้นผันแปรเอย