จงสัตย์ซื่อในสิ่งเล็กน้อย

(มัทธิว 25:14-30)

เมื่อเราเกิดมา  พระเจ้าประทาน ตะลัน  ทรัพย์สิน  แก่เรา  เหมือนเจ้านายพระองค์นี้ แบ่งทรัพย์ให้บ่าวสามคน  

แบ่ง 3  คนนี้ออกเป็นคน 2 ประเภท  1) ทาสดี  2) ทาสเลว 

1)      ทาสดี  ได้แก่ ทาสที่ ได้รับ 5 และ 2 ตะลันอยู่ในหมวดนี้

(1)    เข้าใจวัตถุประสงค์ของนาย  พระเจ้าปรารถนาให้เรารู้วัตถุประสงค์   เราต้องค้นให้พบ  และนำไปใช้ทันที ได้กำไร

(2)    สัตย์ซื่อ  สัตย์ซื่อในของเล็กน้อย   พระเจ้าจะให้ดูแลของมากด้วย  คนที่มีสองตะลัน  มีห้าตะลัน  เป็นผู้สัตย์ซื่อ    เขาเอาไปค้าขาย ได้กำไรเท่าตัว

(3)    คิดถึงประโยชน์ของนายอย่างเดียว  จาก 5 เพิ่มเป็น 10;  จาก 2 เพิ่มเป็น 4  ทำให้นายได้รับประโยชน์  ชั้นสาวก เกิดประโยชน์  พระเจ้าได้รับเกียรติ

(4)    ยอมรับการตัดสินใจของนาย  นายจะแบ่งให้ใครได้ 2 หรือ 5  ตนเองยอมรับทั้งสิ้น

(5)    ขยันขันแข็ง  เมื่ออยู่ที่โบสถ์  อย่านั่งว่างๆ  จาก  5 เพิ่มเป็น 10 เกิดจากความขยัน   บ่าวได้รับแล้วก็ออกไปค้าขาย  นายชมเชย  ว่าดี  และสัตย์ซื่อ

2)      ทาสเลว  ได้แก่คนที่รับทรัพย์ มา 1 ตะลัน

(1)    ไม่รู้วัตถุประสงค์  แทนที่เอาไปค้า  เอาไปฝังดินเสีย  ขุดหลุมซ่อนความสามารถไว้

(2)    ไม่สัตย์ซื่อ   เมื่อนายมา  นายเอาทรัพย์ที่ให้ไว้ ไปให้คนอื่น

(3)    ไม่คิดถึงประโยชน์นาย  ยังต่อว่านายด้วย “นายเกี่ยวผลที่มิได้หว่าน”

(4)    ไม่ยอมรับการตัดสินใจของนาย  อาจไม่พอใจที่นายมอบทรัพย์ ให้แค่ตะลันเดียว  (15)

(5)    เกียจคร้าน  นายตำหนิบ่าวคนนี้  ว่าชั่วข้าและเกียจคร้าน  พระคัมภีร์บอกว่าให้เอาทาสคนนี้ไปทิ้งเสียที่มืดภายนอก  ที่นั่นจะมีแต่การร้องไห้ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน