ความโกรธบางอย่างถือว่าชอบธรรม เวลาเราเห็นความไม่ชอบธรรมในสังคม การเอารัดเอาเปรียบผู้ไร้ทางสู้ การรังแกผู้น้อย และเราโกรธ ต้องถือว่าเป็นความโกรธที่ดี ดังนั้นไม่ใช่ ความโกรธทุกอย่างเป็นสิ่งผิด พระคัมภีร์พูดถึงความโกรธในโอกาสต่าง ๆ กัน ตัวอย่างเช่น :
โมเสส โกรธมากเมื่อท่านเห็นคนของท่านไม่สัตย์ซื่อ (อพยพ 32:19 )
พระเยซูทอดพระเนตรดูรอบด้วยพระพิโรธเมื่อพระองค์ จะรักษาคนมือลีบให้หาย แต่คนเหล่านั้นมีใจแข็งกระด้าง ( มาระโก 3:5 )
พระเยซูทรงขับไล่คนเหล่านั้นที่มาขายของและแลกเงินตราในพระวิหาร ( มาระโก 11:15-17 )
เราอาจโกรธ โดยที่ยังมิได้มีใจบาป พระเจ้าเข้าใจอารมณ์ของคนเรา บางครั้งอารมณ์เราพุ่งขึ้นขาดความยั้งคิด พูดสิ่งที่ไม่เหมาะสม หรือแสดงออกอย่างไม่สุภาพ แต่ใช่ว่าคนเราจะมีอารมณ์เช่นนั้นอยู่ทั้ง 24 ชั่วโมง พระคัมภีร์จึงสอนเราให้แก้ไข ทันทีที่อารมณ์ลดลง 
จะโกรธก็โกรธได้ แต่อย่าทำบาป อย่าให้ถึงตะวันตกท่านยังโกรธอยู่ (เอเฟซัส 4:26)

 

ความโกรธหลายครั้งหาความชอบธรรมไม่ได้
เป๋นการทำตามอำเภอใจของเรา และก่อให้เดิกความเสียหาย เวลาเราไม่ได้อะไรสบอารมณ์ของเรา เราโกรธ อารมณ์โกรธเช่นนี้ พระเจ้าสอนให้เราควบคุม และยับยั้ง และระงับความโกรธ 
พระคัมภีร์แนะนำให้เราควบคุมความโกรธ 
คนโง่ย่อมให้ความโกรธของเขาพลุ่งออกมาเต็มที่ แต่ปราชญ์ย่อมยับยั้งโทสะไว้เงียบๆ(สุภาษิต 29:11) 
ดูก่อน พี่น้องที่รักของข้าพเจ้า จงทราบข้อนี้ จงให้ทุกคนไวในการฟัง ช้าในการพูด ช้าในการโกรธ (ยากอบ 1:19)

 

หากท่านเป็นคนโกรธง่าย ขอให้ท่านพึ่งพระเจ้าในวาระที่ท่านรับความระคายเคืองในจิตใจ ขอแนะนำว่า ท่านควรอธิษฐานพึ่งพระเจ้า ให้พระเจ้าช่วยให้ท่านเข้าใจสถานการณ์ และช่วยใจท่านให้สงบลง พระองค์จะประทานอารมณ์ที่เยือกเย็นขึ้นให้แก่ท่านในยามวิกฤติ และเมื่อผ่านพ้นไปแล้วท่านจะยิ่งมีกำลังทวีขึ้น ครั้งต่อไปท่านจะสามารถควบคุมอารมณ์ได้ดียิ่งขึ้น

credit: thai sermon.com