พระองค์ทรงคืนให้ร้อยเท่า

จี ดี เจมส์

ในปี 1940, หนูน้อยคนหนึ่งในกรุงมนิลา เริ่มออมเงินใส่กระปุกเพื่อเก็บไว้ซื้อจักรยานเป็นความฝันที่เขาโปรดปรานที่สุด  คืนวันหนึ่ง คุณแม่เล่าให้พ่อของเขาฟังว่า  มีเด็กจำนวนมาก กำลังอดอยาก ขาดอาหารในหลายประเทศ หนูน้อยคนนี้ ฟังแล้ว ก็รู้สึกสงสารเด็กเหล่านั้น วันรุ่งขึ้น  เขาเอาเงิน 14 เปโซส์จากกระปุกออมสินรูปหมูของเขา  ไปยังร้านขายขนมปัง  เขาซื้อขนมปังมากที่สุดเท่าที่เงินนั้นซื้อได้  ห่อขนมปังแล้วเอาไปยัง วาย เอ็ม ซี เอ ที่อยู่ในเมือง   พ่อหนูบอกเลขาฯ ว่า ผมขอมอบขนมปังทั้งหมดนี้ให้แก่พวกเด็กๆที่กำลังอดอาหารในโลก แล้วเขาก็กลับบ้าน

   พอหนูน้อยไปแล้ว เลขาฯ โทรศัพท์บอกเพื่อนๆคริสเตียนทั้งหลาย  ให้มาร่วมประชุมกันอย่างเร่งด่วนในคืนนั้น  พอทุกคนมากันพร้อม  ท่านก็เล่าเรื่องความห่วงใย และการเสียสละของหนูน้อยคนนี้  ก่อนประชุมเลิก  พวกเขาได้เงินสำหรับซื้อขนมปังเพื่อนำไปสงเคราะห์ 1,254  เปโซส์ สตรีคนหนึ่งในกรุงนิวยอร์ค  ทราบข่าวเรื่องราวที่หนูน้อยคนนี้ได้ทำ  จึงส่งเงินจำนวนหนึ่งให้เขา  เธอพูดว่า “ฉันอดรนทนไม่ได้ที่พ่อหนูคนนี้ ต้องยอมละทิ้งจักรยาน  ขอให้ใช้เงินจำนวนนี้ซื้อจักรยานให้เขาคันหนึ่ง”และแล้ว หนูน้อยวัยเก้าขวบคนนี้ ก็ได้พิสูจน์ให้คนทั้งหลายทราบว่า พระเจ้าไม่เคยเป็นหนี้ผู้ใด  เมื่อเราจ่ายสิ่งใดไป พระเจ้าจะทรงใช้คืนมาให้เรา