เรือชีวิต

อ. ปริญญา  เกื้อหนุน

ชีวิตเปรียบเรือใบ      ได้แล่นไปทะเลกว้าง

ไต้ฟ้าครามเงียบจัง     ยามแสงยังส่องไปไกล

เรือแล่นอย่างสันติ        เป็นหน้าที่เราแล่นไป

ฉันนั้นนำเริอไป       ทะเลใสราบเรียบจริง

*ปลาบปลื้มสุขภายใน        ทรงเอาใจใส่อย่างยิ่ง

ฟ้าดำมืดทุกสิ่ง     ฝนหนักจริงเหมือนกลิ้งมา

ลมโยกกระโชกหนัก    โยกยึกยักเจ็บนักหนา

โอนไปและเอนมา     ใจเราหนาจะพึ่งใคร

*พระเจ้าหรือตัวฉัน   ตัวผมนั้นกลัวจิตใจ

ถูกกดจะลานไป     งกเงิ่นใจจนลนลาน

ตัวผมกลัวจึงหลีก     เข้าไต้ปีกพระองค์ท่าน

เป็นนายคลื่นสั่งการ      พระองค์นั้นฤทธิ์เกรียงไกร

*เมื่อทูลทรงช่วยได้   พระองค์ไม่ มีหลับใหล

ทรงช่วยเราจากภัย      ด้วยจิตใจรักทุกคน

พระองค์ช่วยให้รอด    ให้เราปลอดภัยทุกหน

ประภาคารให้คน    ช่วยทุกกคนให้รอดเอย