ใครคือเพื่อนบ้าน

อ.สุชาติ  ชัชวาลย์ปรีชา

(ลูกา 10:25-37)

 

      มีบาเรียนคนหนึ่งยืนขึ้นทดลองพระองค์ ทูลถามว่า. “อาจารย์เจ้าข้า, ข้าพเจ้าจะต้องทำอะไรเพื่อจะได้ชีวิตนิรันดร์?”  พระองค์ตรัสตอบว่า, “ในพระบัญญัติมีคำเขียนว่าอย่างไร? ท่านได้อ่านเข้าใจอย่างไร?”  เขาทูลตอบว่า, จงรักพระองค์ผู้เป็นพระเจ้าของเจ้าด้วยสุดใจสุดจิตต์ของเจ้า, ด้วยสุดกำลังและสิ้นสุดความคิดของเจ้า, และจงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง. พระองค์จึงตรัสแก่เขาว่า, “ท่านตอบถูกแล้ว, จงกระทำอย่างนั้นแล้วจะได้ชีวิต”    ผู้นั้นปรารถนาจะสำแดงว่าตัวดี จึงทูลพระเยซูว่า, “ใครเป็นเพื่อนบ้านของข้าพเจ้า?”

      พระเยซูจึงเล่าเรื่อง  ชาวสะมาเรียให้เขาฟัง

    (1) คนยิวเจ็บเพราะถูกโจรปล้น  (2) ยิว 2 คน คือปุโรหิต และเลวีผ่านมาเห็น กลับไม่ช่วยเขา (3) สะมาเรีย ที่ยิวดูหมิ่น กลับมาช่วยคนเจ็บ โดย (ก) ปฐมพยาบาล (ข) นำคนเจ็บไปรักษาที่โรงแรม (ค) ให้เงินจำนวนหนึ่งเพื่อรักษาพยาบาล

 

    ข้อคิด

    1.. คนกำลังเจ็บ  รอการช่วยเหลือจากเราในสังคม รอความรัก  

 ปุโรหิต และเลวี  ถามว่า  “ถ้าหยุดช่วยคนนี้ จะได้อะไร” เขาอาจเสียเงิน เสียเวลา เสี่ยง  แต่ชาวสะมาเรีย  ไม่ได้ถามว่าจะมีอะไรเกิดกับตน แต่เขาถามตนเองว่า   “ถ้าไม่ช่วยเขา เขาจะเป็นอย่างไร”  ถ้าตน เองไม่ช่วยเขา ใครจะช่วย เขาอาจจะตาย

   2. ชาวสะมาเรียเป็นเพื่อนบ้านที่ดี  เขามองว่าคนเจ็บเป็นเพื่อนบ้าน ไม่ได้ถามว่าเขาคือมิตร หรือศัตรู ไม่ได้มองว่าเขามีอดีตอย่างไร  แต่มองว่าเขาเป็นเพื่อนบ้าน ชาวสะมาเรียเห็นและมีใจเมตตาสงสาร 

   3. พระเยซูตรัสว่าจงออกไปทำอย่างชาวสะมาเรียคนนี้  เราควรทำอะไรบางอย่างเพื่อช่วยคน เมื่อมีโอกาส

    

 











Visitor 81

 อ่านบทความย้อนหลัง