บ้าน (Home)

ความขัดแย้งระหว่างพ่อแม่ และลูกวัยรุ่น ในยุคโลกาภิวัฒน์ เด็กทุกวันนี้โตเร็วมาก เขาอยากเป็นอิสระตั้งแต่อายุยังน้อย มากยิ่งกว่ารุ่นคุณพ่อคุณแม่ พ่อแม่มักพบว่าติดตามการเปลี่ยนแปลงของลูกไม่ทัน ผลก็คือ เกิดการขัดแย้ง ออกจากอ้อมอกพ่อแม่ลูกก็เข้าสู่โรงเรียน

มีเพื่อนฝูง มีกลุ่มคณะ พอกลับบ้านก็ขัดแย้งกฎเกณฑ์ของบ้าน บางทีก็เงียบเฉยพ่อแม่มิอาจติดตามได้ทัน บางครั้งก็ใช้เวลาเป็นปี ๆ เกิดกำแพงขวางขั้น พ่อแม่มักพบว่าคุยกับลูกไม่รู้เรื่อง การไม่สื่อสาร อธิบายเรื่องเพศให้ลูกฟัง พอร่างกายของเด็กเปลี่ยนแปลงเขาก็ต่อสู้เพื่อการเป็นอิสระยิ่งมากขึ้น ช่องว่างก็กว้างขวางขึ้น (สุภาษิต 22:6) จงฝึกเด็กในทางที่เขาควรจะเดินไป และเมื่อเขาเป็นผู้ใหญ่แล้วเขาจะไม่พรากจากทางนั้น ( สุภาษิต 20:7) คนชอบธรรมผู้ดำเนินในความสัตย์ซื่อของตน บุตรชายของเขาที่เกิดตามเขามาย่อมได้รับพร

(โคโลสี 3:20-21) ฝ่ายบุตรทั้งหลาย จงเชื่อฟังบิดามารดาของตนทุกอย่าง เพราะการนี้เป็นที่ชอบพระทัยขององค์พระผู้เป็นเจ้า ฝ่ายบิดา ก็อย่ายั่วบุตรของตนให้ขัดเคืองใจ เกรงว่าเขาจะท้อใจ

(เฉลยธรรมบัญญัติ 12:28) จงระวังที่จะเชื่อฟังถ้อยคำเหล่านี้ ซึ่งข้าพเจ้าได้บัญชาท่านไว้ เพื่อท่านเอง และลูกหลานของท่านจะจำเริญเป็นนิตย์ เมื่อท่านกระทำสิ่งที่ดี และถูกต้องในสายพระเนตรของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน

(เอเฟซัส 6:1-4) ฝ่ายบุตรจงนบนอบเชื่อฟังบิดามารดาของตนในองค์พระผู้เป็นเจ้า เพราะกระทำอย่างนั้นเป็นการถูก จงให้เกียรติแก่บิดามารดาของเจ้า นี่เป็นพระบัญญัติข้อแรกที่มีพระสัญญาไว้ด้วย เพื่อเจ้าจะไปดีมาดี และมีอายุยืนนานที่แผ่นดินโลก ฝ่ายท่านผู้เป็นบิดา อย่ายั่วบุตรของตนให้เกิดโทสะ แต่จงอบรมบุตรด้วยการสั่งสอน และการเตือนสติ ตามหลักขององค์พระผู้เป็นเจ้า