สิ่งที่มูดี้เสียใจ

สตีเฟน ฟลิค

มูดี้  รู้สึกเสียใจมากตราบเท่าวันตายของท่าน  ที่ครั้งหนึ่ง ท่านบอกที่ประชุมของท่าน  ให้กลับมาโบสถ์ในวันอาทิตย์หน้า  เพื่อจะตัดสินใจเชื่อพระเยซู “ตั้งแต่ครั้งนั้นเป็นต้นมา  ผมไม่กล้า”  ท่านกล่าว “ให้ที่ประชุมกลับไปคิดไตร่ตรอง เรื่องความรอดของเขาอีก  ถ้าเขาพลาดโอกาส ในวันพิพากษา พวกเขาจะต้องลุกขึ้นมาต่อว่าผม”  “ ตั้งแต่ครั้งนั้น ผมไม่ได้พบเขาเข้ามาในที่ประชุมอีก   และผมคงได้ไปพบพวกเขาในโลกหน้า”  

      “ผมได้รับบทเรียนจากคืนวันนั้น   เป็นวันซึ่งผมไม่มีอาจลืมเลือน   คือเมื่อผมเทศนาพระคริสต์ ให้พวกเขาฟัง  และพยายามให้พวกเขาตัดสินใจในวันนั้น  ผมน่าจะยอมให้ตัดมือขวาผมออกเสียยังดีกว่า  ที่ผมจะบอกให้พวกเขากลับไปบ้านไป และค่อยกลับมาพบกันในวันอาทิตย์หน้าเพื่อต้อนรับพระเยซู” 

     เรามักพูดว่า “เอาไว้วันพรุ่งนี้”  แต่น่าเศร้า สำหรับคนส่วนมาก  วันแห่งพระคุณไม่เคยหวนกลับมา

     บรรดาเพื่อน ๆ และ สมาชิกในครอบครัว  ตายไปโดยไม่ได้รู้จักพระคริสต์  เราต้องไม่สับสนระหว่าง “วิญญาณที่เจ็บป่วย” กับ “ร่างกายที่สบายดี”  หลายคนมีสุขภาพดี มิได้แปลว่า วิญญาณเขาไม่ป่วย ขอให้เรามีภาระใจเพื่อดวงวิญญาณ  

     ขอให้เราอธิษฐานว่า “พระเจ้าข้า  โปรดช่วยเราให้แลเห็นความเร่งด่วนในการนำวิญญาณ”  ขอโปรดสร้างเราให้เป็นนักนำวิญญาณที่ยิ่งใหญ่