สิ่งที่มูดี้เสียใจ
สตีเฟน ฟลิค

 

 

มูดี้ รู้สึกเสียใจมากตราบเท่าวันตายของท่าน ที่ครั้งหนึ่ง ท่านบอกที่ประชุมของท่าน ให้กลับมาโบสถ์ในวันอาทิตย์หน้า เพื่อจะตัดสินใจเชื่อพระเยซู “ตั้งแต่ครั้งนั้นเป็นต้นมา ผมไม่กล้า” ท่านกล่าว “ให้ที่ประชุมกลับไปคิดไตร่ตรอง เรื่องความรอดของเขาอีก ถ้าเขาพลาดโอกาส ในวันพิพากษา พวกเขาจะต้องลุกขึ้นมาต่อว่าผม” “ ตั้งแต่ครั้งนั้น ผมไม่ได้พบเขาเข้ามาในที่ประชุมอีก และผมคงได้ไปพบพวกเขาในโลกหน้า”

 

 

“ผมได้รับบทเรียนจากคืนวันนั้น เป็นวันซึ่งผมไม่มีอาจลืมเลือน คือเมื่อผมเทศนาพระคริสต์ ให้พวกเขาฟัง และพยายามให้พวกเขาตัดสินใจในวันนั้น ผมน่าจะยอมให้ตัดมือขวาผมออกเสียยังดีกว่า ที่ผมจะบอกให้พวกเขากลับไปบ้านไป และค่อยกลับมาพบกันในวันอาทิตย์หน้าเพื่อต้อนรับพระเยซู”

เรามักพูดว่า “เอาไว้วันพรุ่งนี้” แต่น่าเศร้า สำหรับคนส่วนมาก วันแห่งพระคุณไม่เคยหวนกลับมา

บรรดาเพื่อน ๆ และ สมาชิกในครอบครัว ตายไปโดยไม่ได้รู้จักพระคริสต์ เราต้องไม่สับสนระหว่าง “วิญญาณที่เจ็บป่วย” กับ “ร่างกายที่สบายดี” หลายคนมีสุขภาพดี มิได้แปลว่า วิญญาณเขาไม่ป่วย ขอให้เรามีภาระใจเพื่อดวงวิญญาณ

ขอให้เราอธิษฐานว่า “พระเจ้าข้า โปรดช่วยเราให้แลเห็นความเร่งด่วนในการนำวิญญาณ” ขอโปรดสร้างเราให้เป็นนักนำวิญญาณที่ยิ่งใหญ่










 



Visitor 101

 อ่านบทความย้อนหลัง