พระเจ้าผู้ทรงชูใจ
ศบ.

“ขอให้องค์พระเยซูคริสต์เจ้าของเรา และพระบิดาเจ้าของเรา ผู้ทรงรักเรา และประทานให้เรามีความชูใจนิรันดร์ และความหวังอันดีโดยพระคุณ ทรงชูใจและตั้งใจของท่านไว้ให้มั่นคง ในการกระทำและวาจาอันดีทุกอย่าง” (2 เธสะโลนิกา 2:16-17)

เมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมา ผมอยู่ที่โรงพยาบาลพระมงกุฎฯ ตอนที่สำนักพระราชวังแถลงการณ์ ให้ทราบถึงการเสด็จสวรรคตของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พยาบาลกลุ่มใหญ่วิ่งมาดูทีวีสีเทาดำที่ประกาศข่าวการจากไปของพระองค์ ด้วยความสงบ ผมหันไปดูพยาบาลหลายคนเช็ดน้ำตาสะอื้น ผมยอมรับว่ารู้สึกใจหายมาก มันเหงาเศร้าบอกไม่ถูก ทั้ง ๆ ที่ตระหนักว่าสักวันก็คงจะมาถึงวันนี้ ผมจำในหลวงได้ตั้งแต่พระองค์และพระราชินีเสด็จประพาสภาคใต้ ตอนนั้นผมยังเป็นเด็กมาก เมืองคอนสร้างตำหนักเป็นที่ประทับของพระองค์ที่ริมคลองนครน้อย คุณแม่ผมยังได้มีโอกาสทำอาหารไปร่วมถวายพระองค์ท่าน พระองค์เสด็จดำเนินเยี่ยมประชาชนที่ศาลากลางจังหวัด ผมเฝ้าแหงนมองพระพักตร์พระองค์ทั้งสอง ยังจำได้ติดตาว่าผมไม่เคยเห็นผู้หญิงงามเท่าสมเด็จฯ มาก่อน รู้สึกชื่นชมมาก ตอนผมเรียนชั้นประถม จอมพล ป. พิบูลสงคราม เป็นนายกรัฐมนตรี ผมจำได้ว่าเมืองไทยกำลังมีการก่อสร้างเขื่อนกั้นน้ำขนาดใหญ่ เพื่อผลิตไฟฟ้า และการเกษตรแห่งแรก คือเขื่อนภูมิพล ที่จังหวัดตาก และต่อมาก็มีเขื่อนสิริกิติ์ ที่จังหวัดอุตรดิตถ์ ผมภาคภูมิใจในพระปรีชาสามารถของพระองค์มาก เรารู้ดีว่าหลังจากนั้น ก็มีการสร้างเขื่อนตามพระราชดำริอีกมาก วันนี้ไปเปิดกูเกิลดูรายชื่อเขื่อนและอ่างเก็บน้ำในประเทศไทย มีมากจนนักเรียนรุ่นลูกจำได้หมด ก็ยากเสียแล้ว นอกจากนั้น เราทราบว่า มีโครงการที่เกิดขึ้นจากพระดำริเกี่ยวกับดิน น้ำ ป่า และวิศวกรรม มากกว่า 4,000 โครงการ ครับ พระองค์ทรงมุ่งมั่นพัฒนาประเทศไม่หยุดยั้งอย่างแท้จริง

ผมเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยมหิดล ได้รับปริญญาบัตรจากพระหัตถ์พระเจ้าอยู่หัว คุณพ่อของผมเป็นครูใหญ่สอนโรงเรียนชั้นประถม ที่นครฯ ตอนคุณพ่อท่านยังมีชีวิตอยู่ ผมกลับไปนครฯ ไปเยี่ยมท่าน ท่านเอารูปที่ผมรับปริญญานั้นติดไว้ในห้องรับแขกของท่าน ท่านภูมิใจมากที่ผมรับปริญญาจากพระหัตถ์ในหลวง ประเทศไทยเรามีพระเจ้าอยู่หัวที่รัก เที่ยงธรรม และทรงพระปรีชาสามารถหลายด้าน หาใครเสมอเหมือนได้ยากยิ่ง เราต่างรู้สึกซาบซึ้งในสิ่งที่พระองค์ท่านทรงกระทำเพื่อเรา วันนี้เราจึงเศร้าสลดร่วมกันทั้งแผ่นดิน เหมือนลูกที่พ่อจากไป

ธ พราก จากเราไป ใจโหยหาย
พระราชกิจ เหนือบรรยาย มิสูญสิ้น
ประทับตรึง ซึ้งจิต นิจอาจิณ
ผนึกสนิท ติดแผ่นดิน ทั่วถิ่นไทย

ผมเป็นคริสเตียน มีความเชื่อในพระเจ้า เปาโลกล่าวว่า พระองค์คือผู้ชูใจเรา และเป็นผู้ประทานความหวังใจอันดีเสมอ ในยามว้าเหว่ ผมอ่านพระคัมภีร์ และพระคัมภีร์ก็หนุนใจเรา เราอยู่ในโลกที่พระเจ้าทรงสร้าง และปกครองอยู่ พระองค์ทรงสร้างสรรพสิ่งทั้งปวง สร้างดวงอาทิตย์ให้ครองวัน สร้างดวงจันทร์ให้ครองคืน สร้างดาวบนท้องฟ้า สร้างผักหญ้า ธัญญาหาร สร้างนกกาในอากาศ สร้างปลาในทะเล สร้างสรรพสัตว์ทั้งหลาย รวมทั้งสร้างชีวิตของเราทั้งหลายด้วย ผมคัดพระธรรมสดุดี 137:5-9,25 (ฉบับพระวจนะสำหรับคนยุคใหม่) เป็นบทกลอนมาให้อ่าน
ด้วยพระปรี ชาญาณ เชี่ยวชาญกล้า ทรงสร้างฟ้า สวรรค์ นิรันดร์สถาน
ความรักของ พระองค์ ดำรงนาน ตลอดกาล สถิตยั้ง ยั่งยืนยง

ทรงสร้างผืน แผ่นดินผ่าน บนน่านน้ำ ทรงรักล้ำ ตลอดไป ไท้ประสงค์
ธ ทรงสร้าง สุริยัน จันทร์ดำรง ความรักคง มั่นอยู่ มิรู้คลาย

ให้อาทิตย์ ครองฟ้า ทิวาวัน ความรักนั้น สถิตที่ ไม่หนีหน่าย
ให้ดวงจันทร์ ครองราตรี มีดาวราย รักไม่หาย ตลอดไป ไม่เปลี่ยนแปร

โปรดประทาน อาหารให้ ไม่สิ้นสุด แก่มนุษย์ สัตว์ปวง ทรงห่วงแน่
ความรักของ พระเจ้า เราชื่นแด รักนานแท้ แน่นัก ประจักษ์ใจ

ขอขอบคุณ พระเจ้า เป็นนักหนา สุดเลิศหล้า แห่งสวรรค์ อันสดใส
ความรักของ พระองค์ ทรงเกรียงไกร ดำรงใน หล้าสถิต นิจกาล

อ่านพระคัมภีร์แล้ว ผมตระหนักว่า ในยามที่เราโศกเศร้าว้าเหว่เช่นนี้ เรามีพระเจ้าเบื้องบน ยิ่งใหญ่ผู้ทรงเฝ้าดูเราทั้งหลายด้วยความรัก ความห่วงใย พระองค์ทรงเป็นอยู่ตั้งแต่ก่อนมีโลกนี้ พระองค์ทรงเป็นผู้ควบคุมให้ทุกสิ่งที่พระองค์ทรงสร้างก้าวดำเนินไปอย่างคงเส้นคงวา พระองค์ทรงฤทธานุภาพสูงสุด ทรงสัตย์ซื่อให้ฝนตกแดดออก ให้ดอกไม้สวยงาม ให้อาหารอุดม ทรงรักเรายิ่ง และประทานสิ่งดีแก่เราเสมอ สิ่งไม่สวยไม่งาม ที่สอดแทรกเข้ามาในธรรมชาติที่พระองค์ทรงสร้างเนือง ๆ เช่น ภัยพิบัติหลายอย่าง มักเป็นน้ำมือของเราเอง พระองค์ยอมให้เกิดขึ้น เพื่อเตือนใจเรา ที่ทำความผิดบาป เหินห่างพระองค์ ให้หันกลับมาหาพระองค์ พระองค์ประทานพระบุตรมาไถ่โทษผิด เพื่อนำเรากลับมามีสัมพันธภาพอันดีกับพระองค์
ในยามทุกข์พระองค์มิเพียงเป็นผู้ปลอบประโลมจิตใจของเรา แต่พระองค์ทรงประทานความหวังใจให้เราด้วย เมื่อคิดถึงพระองค์เช่นนี้ ผมรู้สึกว่า ผมอบอุ่นใจขึ้นมาก ผมเชื่อในพระหัตถ์แห่งการเล้าโลมใจ และการทรงนำเหนือประเทศชาติ อันเป็นที่รักยิ่งของเรา ขอให้เราได้ไว้วางใจในพระองค์ ผู้ทรงสัตย์ซื่อตลอดไป

“ขอให้องค์พระเยซูคริสต์เจ้าของเรา และพระบิดาเจ้าของเรา ผู้ทรงรักเรา และประทานให้เรามีความชูใจนิรันดร์ และความหวังอันดีโดยพระคุณ ทรงชูใจและตั้งใจของท่านไว้ให้มั่นคง ในการกระทำและวาจาอันดีทุกอย่าง” (2 เธสะโลนิกา 2:16-17)

เมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมา ผมอยู่ที่โรงพยาบาลพระมงกุฎฯ ตอนที่สำนักพระราชวังแถลงการณ์ ให้ทราบถึงการเสด็จสวรรคตของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พยาบาลกลุ่มใหญ่วิ่งมาดูทีวีสีเทาดำที่ประกาศข่าวการจากไปของพระองค์ ด้วยความสงบ ผมหันไปดูพยาบาลหลายคนเช็ดน้ำตาสะอื้น ผมยอมรับว่ารู้สึกใจหายมาก มันเหงาเศร้าบอกไม่ถูก ทั้ง ๆ ที่ตระหนักว่าสักวันก็คงจะมาถึงวันนี้ ผมจำในหลวงได้ตั้งแต่พระองค์และพระราชินีเสด็จประพาสภาคใต้ ตอนนั้นผมยังเป็นเด็กมาก เมืองคอนสร้างตำหนักเป็นที่ประทับของพระองค์ที่ริมคลองนครน้อย คุณแม่ผมยังได้มีโอกาสทำอาหารไปร่วมถวายพระองค์ท่าน พระองค์เสด็จดำเนินเยี่ยมประชาชนที่ศาลากลางจังหวัด ผมเฝ้าแหงนมองพระพักตร์พระองค์ทั้งสอง ยังจำได้ติดตาว่าผมไม่เคยเห็นผู้หญิงงามเท่าสมเด็จฯ มาก่อน รู้สึกชื่นชมมาก ตอนผมเรียนชั้นประถม จอมพล ป. พิบูลสงคราม เป็นนายกรัฐมนตรี ผมจำได้ว่าเมืองไทยกำลังมีการก่อสร้างเขื่อนกั้นน้ำขนาดใหญ่ เพื่อผลิตไฟฟ้า และการเกษตรแห่งแรก คือเขื่อนภูมิพล ที่จังหวัดตาก และต่อมาก็มีเขื่อนสิริกิติ์ ที่จังหวัดอุตรดิตถ์ ผมภาคภูมิใจในพระปรีชาสามารถของพระองค์มาก เรารู้ดีว่าหลังจากนั้น ก็มีการสร้างเขื่อนตามพระราชดำริอีกมาก วันนี้ไปเปิดกูเกิลดูรายชื่อเขื่อนและอ่างเก็บน้ำในประเทศไทย มีมากจนนักเรียนรุ่นลูกจำได้หมด ก็ยากเสียแล้ว นอกจากนั้น เราทราบว่า มีโครงการที่เกิดขึ้นจากพระดำริเกี่ยวกับดิน น้ำ ป่า และวิศวกรรม มากกว่า 4,000 โครงการ ครับ พระองค์ทรงมุ่งมั่นพัฒนาประเทศไม่หยุดยั้งอย่างแท้จริง
ผมเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยมหิดล ได้รับปริญญาบัตรจากพระหัตถ์พระเจ้าอยู่หัว คุณพ่อของผมเป็นครูใหญ่สอนโรงเรียนชั้นประถม ที่นครฯ ตอนคุณพ่อท่านยังมีชีวิตอยู่ ผมกลับไปนครฯ ไปเยี่ยมท่าน ท่านเอารูปที่ผมรับปริญญานั้นติดไว้ในห้องรับแขกของท่าน ท่านภูมิใจมากที่ผมรับปริญญาจากพระหัตถ์ในหลวง ประเทศไทยเรามีพระเจ้าอยู่หัวที่รัก เที่ยงธรรม และทรงพระปรีชาสามารถหลายด้าน หาใครเสมอเหมือนได้ยากยิ่ง เราต่างรู้สึกซาบซึ้งในสิ่งที่พระองค์ท่านทรงกระทำเพื่อเรา วันนี้เราจึงเศร้าสลดร่วมกันทั้งแผ่นดิน เหมือนลูกที่พ่อจากไป

ธ พราก จากเราไป ใจโหยหาย
พระราชกิจ เหนือบรรยาย มิสูญสิ้น
ประทับตรึง ซึ้งจิต นิจอาจิณ
ผนึกสนิท ติดแผ่นดิน ทั่วถิ่นไทย

ผมเป็นคริสเตียน มีความเชื่อในพระเจ้า เปาโลกล่าวว่า พระองค์คือผู้ชูใจเรา และเป็นผู้ประทานความหวังใจอันดีเสมอ ในยามว้าเหว่ ผมอ่านพระคัมภีร์ และพระคัมภีร์ก็หนุนใจเรา เราอยู่ในโลกที่พระเจ้าทรงสร้าง และปกครองอยู่ พระองค์ทรงสร้างสรรพสิ่งทั้งปวง สร้างดวงอาทิตย์ให้ครองวัน สร้างดวงจันทร์ให้ครองคืน สร้างดาวบนท้องฟ้า สร้างผักหญ้า ธัญญาหาร สร้างนกกาในอากาศ สร้างปลาในทะเล สร้างสรรพสัตว์ทั้งหลาย รวมทั้งสร้างชีวิตของเราทั้งหลายด้วย ผมคัดพระธรรมสดุดี 137:5-9,25 (ฉบับพระวจนะสำหรับคนยุคใหม่) เป็นบทกลอนมาให้อ่าน
ด้วยพระปรี ชาญาณ เชี่ยวชาญกล้า ทรงสร้างฟ้า สวรรค์ นิรันดร์สถาน
ความรักของ พระองค์ ดำรงนาน ตลอดกาล สถิตยั้ง ยั่งยืนยง

ทรงสร้างผืน แผ่นดินผ่าน บนน่านน้ำ ทรงรักล้ำ ตลอดไป ไท้ประสงค์
ธ ทรงสร้าง สุริยัน จันทร์ดำรง ความรักคง มั่นอยู่ มิรู้คลาย

ให้อาทิตย์ ครองฟ้า ทิวาวัน ความรักนั้น สถิตที่ ไม่หนีหน่าย
ให้ดวงจันทร์ ครองราตรี มีดาวราย รักไม่หาย ตลอดไป ไม่เปลี่ยนแปร

โปรดประทาน อาหารให้ ไม่สิ้นสุด แก่มนุษย์ สัตว์ปวง ทรงห่วงแน่
ความรักของ พระเจ้า เราชื่นแด รักนานแท้ แน่นัก ประจักษ์ใจ

ขอขอบคุณ พระเจ้า เป็นนักหนา สุดเลิศหล้า แห่งสวรรค์ อันสดใส
ความรักของ พระองค์ ทรงเกรียงไกร ดำรงใน หล้าสถิต นิจกาล

อ่านพระคัมภีร์แล้ว ผมตระหนักว่า ในยามที่เราโศกเศร้าว้าเหว่เช่นนี้ เรามีพระเจ้าเบื้องบน ยิ่งใหญ่ผู้ทรงเฝ้าดูเราทั้งหลายด้วยความรัก ความห่วงใย พระองค์ทรงเป็นอยู่ตั้งแต่ก่อนมีโลกนี้ พระองค์ทรงเป็นผู้ควบคุมให้ทุกสิ่งที่พระองค์ทรงสร้างก้าวดำเนินไปอย่างคงเส้นคงวา พระองค์ทรงฤทธานุภาพสูงสุด ทรงสัตย์ซื่อให้ฝนตกแดดออก ให้ดอกไม้สวยงาม ให้อาหารอุดม ทรงรักเรายิ่ง และประทานสิ่งดีแก่เราเสมอ สิ่งไม่สวยไม่งาม ที่สอดแทรกเข้ามาในธรรมชาติที่พระองค์ทรงสร้างเนือง ๆ เช่น ภัยพิบัติหลายอย่าง มักเป็นน้ำมือของเราเอง พระองค์ยอมให้เกิดขึ้น เพื่อเตือนใจเรา ที่ทำความผิดบาป เหินห่างพระองค์ ให้หันกลับมาหาพระองค์ พระองค์ประทานพระบุตรมาไถ่โทษผิด เพื่อนำเรากลับมามีสัมพันธภาพอันดีกับพระองค์
ในยามทุกข์พระองค์มิเพียงเป็นผู้ปลอบประโลมจิตใจของเรา แต่พระองค์ทรงประทานความหวังใจให้เราด้วย เมื่อคิดถึงพระองค์เช่นนี้ ผมรู้สึกว่า ผมอบอุ่นใจขึ้นมาก ผมเชื่อในพระหัตถ์แห่งการเล้าโลมใจ และการทรงนำเหนือประเทศชาติ อันเป็นที่รักยิ่งของเรา ขอให้เราได้ไว้วางใจในพระองค์ ผู้ทรงสัตย์ซื่อตลอดไป