เรื่องของปลา

ผู้ประพันธ์นิรนาม

กาลครั้งหนึ่ง   มีกลุ่มคนที่เรียกตนเองว่า ชาวประมง

ดูซิ  รอบ ๆ ตัวเขามีปลาเต็มไปหมด  ปลาในธารน้ำ ในทะเลสาบ หิวโหย เป็นเดือนเป็นปี  กลุ่มคนที่เรียกตนเองว่าชาวประมง มานัดพบกัน คุยกันเรื่อง “การทรงเรียกให้หาปลา” 

  พวกเขา พยายามค้นหาวิธีจับปลาดีกว่านี้  และหาคำจำกัดความให้ “การหาปลา”  ได้รับการสนับสนุน ให้ประประชุมของแผนชาติ ให้ค้นหาหนทางใหม่ ๆ เช่นเครื่องมือจับปลาใหม่  วิธีดึงดูดปลา  เบ็ดแบบใหม่

  ชาวประมงสร้างอาคารหลังใหญ่ สวยงาม เรียกว่า”ศูนย์ประมง สำนักงานใหญ่” เชิญชวนให้ทุกคน มาเป็นชาวประมง  ชวนชาวประมงทุกคนจับปลา  แต่มีสิ่งเดียวพวกเขาไม่ได้ทำ คือไม่ได้จับปลา

 ชาวประมงทุกคน  ตกลงกันว่า  ควรมีคณะกรรมการ ที่ท้าทายให้ ชาวประมงจับปลาอย่างสัตย์ซื่อ    คณะกรรมการถูกตั้งขึ้น โดยคนที่มีวิสัยทัศน์กว้างไกล กล้าพูดเรื่องการจับปลา  จำแนกปลา ส่งเสริมการจับปลาในที่ไกลที่มีปลาหลากสี

  มีสัมมนาฝึกฝนราคาแพง เพื่อสอนชาวประมงให้รู้วิธีจับปลา คนที่รับการฝึกแล้วจะได้ปริญญาเอก วิชาประมงวิทยา แต่ครูก็ไม่จับปลา เพียงแต่สอนเรื่องจับปลา

   นักเรียนใช้เงินเดินทางมา เรียนประวัติการหาปลาในอดีต  บิดาของชาวประมง  ในศตวรรษก่อน ผู้ริเริ่มการจับปลา

   หลายคนรู้สึกถึงการทรงเรียก ตอบสนอง  ถูกส่งไปจับปลา พวกเขาออกไปสอนเรื่องการจับปลาในต่างแดน

   บางคนที่เป็นชาวประมงเสียสละ พบความยากลำบาก บางคนอยู่ริมน้ำ ได้กลิ่นปลาทุกวัน   มีการบันเทิงในคลับของชาวประมง

   โกรธที่บางคนไม่มาร่วมประชุมเรื่องการจับปลา  ในที่สุด  เขามิได้ทำตามที่นายได้สั่งว่า  “จงตามเรามา  เราจะให้ท่านเป็นคนหาคนเหมือนดั่งหาปลา” เขาจะโกรธแค่ไหน  ที่วันหนึ่งมีคนบอกเขาว่า คนที่มิได้จับปลา  หาได้เป็นชาวประมงไม่  แม้เขาจะเคยประกาศไปทั่วว่า เขาคือชาวประมงถูกหรือไม่ ถ้าปีแล้วปีเล่า คนที่เรียกตัวเองว่า ชาวประมง มิเคยจับปลาสักตัว

จะมีคนติดตามเขาไหม

เมื่อพระคริสต์เสด็จมา พระองค์จะพบเราจับปลา หรือจัดองค์กร สนทนาเรื่อง

การจับปลา พยายามสร้างสำนักงานใหญ่สักที่หนึ่ง