แพะรับบาป ตัวจริง


ศบ.


วันนี้มีพิธีศีลมหาสนิท ผมขอเล่าเรื่อง แพะรับบาปตัวจริงให้ฟัง 
ผมขอเล่าเรื่องเทศกาลปัศคา( Pass over) ก่อน 
เทศกาลปัศคา มีมาก่อนพระเยซูเสด็จมานับพันปี เทศกาลปัศคา นับเป็นเทศกาลแรก ในสามเทศกาลใหญ่ของชาวยิว คนยิวเริ่มเทศกาลปัศคา ในวันที่ 15 ของเดือนนิสสาน ของยิว (ประมาณ มีนาคม-เมษายน ของเรา) ปกติ เทศกาลปัศคามีการฉลองกันนาน 8 วัน มาสิ้นสุดในวันใหญ่ของเทศกาลปัศคา วันสุดท้ายอันสำคัญนี้ เริ่มขึ้นในวันพฤหัสตอนเย็น เป็นวันเดียวกับที่พระเยซูทรงร่วมรับประทานอาหารมื้อสุดท้ายกับพวกสาวก ที่ห้องชั้นบน และในวันนั้น พระองค์ทรงสถาปนาพิธีศีลมหาสนิทขึ้น เป็นอันสิ้นสุดภาพปัศคาที่ถือปฏิบัติกันมานับพันปี และในปีนั้น ปัศคาตัวจริงคือ “พระองค์เอง” ผู้กำลังมอบถวายบูชาที่ไม้กางเขน เพื่อไถ่โทษผู้เชื่อ ให้พ้นการพิพากษา วันศุกร์ที่พระองค์ทรงวายพระชนม์จึงมิได้เป็นเพียงวันใหญ่แห่งเทศกาลปัศคา ที่เคยถือกันมา แต่เป็นวันศุกร์ที่ดีเยี่ยม ที่เรียกเช่นนี้ก็เพราะ เป็นวันแห่งการไถ่โทษบาป เป็นวันที่ผู้เชื่อทั้งหลายได้รับความรอด จากความพินาศเพราะความผิดบาปของเรา 
ผมขอเล่าย้อนหลังเรื่องที่มาของเทศกาลปัศคาสักหน่อย


ยิวเป็นทาสฟาโรห์ในอียิปต์ 
เราคงจำได้ว่า ชาวยิวโยกย้ายเข้าไปตั้งรกรากในประเทศอียิปต์ ตั้งแต่สมัยของโยเซฟ พวกเขาสืบพืชขยายพันธุ์มีจำนวนทวีขึ้นเป็นดอกเห็ด ที่เมืองโกเชน กาลเวลาผ่านไปร่วม 400 ปี คนยิวมีจำนวนทวีขึ้นอย่างมาก อาจมากถึง 2 ล้านคน กษัตริย์ฟาโรห์พระองค์หลังๆ ไม่โปรดชาวยิวเหมือนสมัยของโยเซฟ ตรงกันข้าม ทรงวิตกหวาดหวั่นว่า ยิวคือหอกข้างแคร่ อียิปต์เองก็มีศัตรูรอบด้าน หากวันใด ศัตรูยกทัพมารบกับอียิปต์ พวกยิวจำนวนมากเป็นแสนเป็นล้านเหล่านี้ อาจลุกฮือขึ้นขบถต่อต้านอียิปต์ โดยเข้าไปสมทบ ผนวกกำลังกับข้าศึก หวนกลับมารบกับอียิปต์ คราวนี้แหละ อียิปต์ก็จะพ่ายแพ้หมดรูป กษัตริย์ฟาโรห์ไม่ไว้วางใจคนยิวเหล่านี้ วิธีแก้ไขปัญหาของฟาโรห์ คือใช้พวกยิวทั้งหมดมาเป็นทาส สร้างเมืองใหม่ สองเมืองในอียิปต์ ซึ่งเป็นเรื่องโหดร้ายกับชาวยิวเหลือเกิน หนักยิ่งกว่านั้น กษัตริย์ฟาโรห์เกรงว่า เด็กยิวจะทวีจำนวนขึ้นอีกก็ใช้วิธี ฆ่าตัดตอน คือพ่อแม่ยิวคนไหนคลอดลูกได้ลูกชายก็บังคับให้นำเด็กไปโยนทิ้งลงในแม่น้ำไนล์ 
ยิวคร่ำครวญถึงพระเจ้า และพระเจ้าทรงได้ยิน


กำเนิดโมเสส 
ผมไม่เล่าละเอียดนัก แต่เราคงทราบว่า พระเจ้าให้โมเสสคลอดมาในครอบครัวคนเลวีที่มีความเชื่อ
พ่อแม่คู่นี้แทนที่จะท้อแท้ใจ ทอดอาลัยตายอยาก กลับเชื่อว่า ลูกของตนรอดตายได้ โดยการนำไปมอบให้ธิดาของฟาโรห์นั่นแหละชุบเลี้ยงเป็นลูก เชื่อพระเจ้าไม่เคยจนแต้ม เรียกว่า หนามยอกก็เอาหนามนั่นแหละมาบ่ง หรือขบวนการล้วงคองูเห่าก็ได้ งูเห่ากัดก็เอาพิษงูนั่นแหละมาทำเป็นวัคซีนฉีดป้องกันงูพิษ เยี่ยมไหมล่ะ ทั้งสองจึงแอบเลี้ยงโมเสสไว้จนครบ 3 เดือน ขณะกำลังเป็นทารกน้อยน่ารัก เขาก็นำลูกใส่ตระกร้าที่ยาด้วยชัน ลอยในแม่น้ำไนล์ใกล้ที่สรงน้ำของธิดาฟาโรห์ ให้กระแสน้ำพัดพาไปตรงตำแหน่งที่เธอกำลังสรงน้ำ ได้ผลครับ ธิดาฟาโรห์เห็นเด็กรูปงามเข้า ก็นึกรักขึ้นมาทันที จึงรับไว้เป็นลูก ชุบเลี้ยงให้เป็นบุตรบุญธรรมของตน โดยฝากกับแม่ ให้เป็นแม่นมให้เด็กด้วย โมเสสโตขึ้น มีความรู้ความสามารถ 
ผมเล่าให้สั้นลง
โมเสสนำยิวออกจากแดนทาส 
ต่อมาพระเจ้าทรงใช้โมเสสให้ไปเรียกร้อง กษัตริย์ฟาโรห์ให้ปลดปล่อยชาวยิวจากการเป็นทาส เพื่อนำพวกเขาออกมาจากประเทศอียิปต์ กลับไปยังปาเลสไตน์ แผ่นดินแห่งพระสัญญา 
แต่ฟาโรห์ไม่ยอม 
พระเจ้าให้ภัยพิบัติเกิดขึ้น เช่น มีลูกเห็บตก พอเห็นภัยหนัก ฟาโรห์ก็อ่อนข้อลง พอภัยหายฟาโรห์ก็แข็งข้อขึ้น ไม่ยอมปล่อยคนยิว พระเจ้าให้ภัยพิบัติเกิดขึ้นอีก เช่น ทรงเปลี่ยนน้ำในแม่น้ำไนล์ ให้กลายเป็นเลือด ฟาโรห์ก็อ่อนข้อลง พอภัยหายฟาโรห์ก็แข็งขึ้น ไม่เข็ดหลาบ ครั้งต่อครั้ง ภัยพิบัติเกิดขึ้นเช่นนี้ถึง 10 อย่างด้วยกัน ก็เปลี่ยนใจฟาโรห์ไม่ได้ ลองนึกถึงชีวิตเราที่ตกอยู่ในบาป ในเงื้อมมือมารซาตานซิ มารมันไม่เคยอ่อนข้อให้เรา ไม่ยอมให้เราออกมาหาพระเจ้าได้ง่าย ๆ เลย มันไม่เคยลดราวาศอก มันเอาเราเป็นทาสของมันในทุกรูปแบบ เราเป็นทาสเหล้ายาปลาปิ้ง ความหยิ่ง ราคะตัณหา ความขมขื่น เกลียดชัง วัตถุนิยม ความโลภ ติดการพนัน หวย เบอร์ ไฮโล ตกอยู่ในความหวาดกลัว ท้อแท้ และความตาย ดิ้นอย่างไรก็ไม่หลุด 
วิธีช่วยให้รอดของพระเจ้า
ที่สุดพระเจ้าทรงใช้ ภัยพิบัติชิ้นสุดท้าย นั่นคือให้ทูตมรณะ ผ่านไปตามบ้านเรือนต่าง ๆในประเทศอียิปต์ ในคืนวันหนึ่ง พระเจ้าทรงมีพระบัญชากับโมเสสให้บอกชาวยิวก่อนที่วันแห่งความตายจะมาถึงว่า ให้ฆ่าลูกแกะปัศคา อาจเรียกว่า “แพะรับบาป” ก็ได้ นำเลือดของมันไปทาที่หน้าประตูบ้านของตน ในบ้านก็ให้อยู่อย่างสงบรับประทานเนื้อแกะ และขนมปังไร้เชื้อ ขอให้เชื่อ วางใจในวิธีการปลดปล่อยของพระองค์ คืนวันนั้นทูตแห่งความตาย ผ่านบ้านใด ครั้นไม่เห็นเลือดแกะที่ทาหน้าประตูบ้านก็จะเข้าไปสังหารบุตรชายหัวปีของบ้านนั้น ปรากฏว่า ภัยนี้เกิดกับบ้านของชาวอียิปต์ทั้งหมด แม้แต่โอรสของฟาโรห์เอง ก็ถูกสังหาร แต่ครอบครัวของชาวยิวที่มีเลือดแกะทาที่หน้าประตูบ้านนั้น พอทูตแห่งความตายผ่านมา เห็นเลือดที่ขอบประตูบ้าน ก็ผ่านพ้นไป (Pass Over) ไม่ทำอันตรายกับลูกชายของบ้านนั้น ทำให้พวกเขารอดทั้งหมด 
ครับ เพราะภัยพิบัติคราวนี้ ฟาโรห์รีบออกคำสั่งขับไล่ยิวให้ออกจากประเทศอย่างรวดเร็ว คนยิวร่วม 2 ล้านคนถึงได้ออกจาก อียิปต์ แดนทาส จากนั้นชาวยิวก็ถือเทศกาลปัศคา เรื่อยมา รำลึกถึง การรอดตายเพราะวางใจ ในเลือดที่ทาหน้าประตูบ้าน แต่นั่นเป็นเพียงภาพพจน์ ที่พระเจ้าทรงใช้ ถึงสิ่งยิ่งใหญ่กว่า ที่จะมีมาภายหลัง


แพะรับบาปตัวจริง
มารซาตานเอาเราเป็นทาสบาป ทำทารุณกรรมกับเราทั้งหลายเหลือเกิน เราทั้งหลายอยู่นอกแผ่นดินพระเจ้าเหมือนอยู่ในอียิปต์ เปาโลว่า “ครั้งเมื่อก่อน ท่านเคยประพฤติในการบาป ตามวิถีของโลก ตามเจ้าแห่งย่านอากาศ คือวิญญาณที่ครอบครองอยู่ในคนทั้งหลายที่ไม่เชื่อฟัง....จึงเป็นคนควรแก่พระอาชญาเหมือนอย่างคนอื่น แต่พระเจ้าผู้ทรงเปี่ยมด้วยพระกรุณา เพราะเหตุความรักอันใหญ่หลวง ซึ่งพระองค์ทรงรักเรานั้น แม้ว่าเราได้ตายไปแล้ว ในการบาป ยังทรงกระทำให้เรามีชีวิตอยู่กับพระคริสต์ ซึ่งท่านทั้งหลายรอดนั้น ก็รอดโดยพระคุณ” (อฟ. 2:2-5) ครับ พระเจ้าทรงมีพระเมตตาปลดปล่อยเราออกมา โดยให้พระบุตรยอมวายพระชนม์ไถ่โทษบาปเรา เหมือนลูกแกะที่ยอมพลีชีพ เป็นแพะรับบาป แทนเรา พระโลหิตของพระองค์เป็นโลหิตแห่งการไถ่โทษ เรารอดได้โดยความเชื่อในพระบุตร เราเชื่อฟังโดยการเข้ามาอยู่ในบ้านที่มีพระโลหิตคุ้มกัน เมื่อการพิพากษาโทษมาถึง “เหตุฉะนั้นการลงโทษจึงไม่มีแก่คนทั้งหลายที่อยู่ในพระเยซูคริสต์” (โรม 8:1) เพราะ “พระเจ้าได้ตั้งพระเยซูไว้ให้เป็นที่ลบล้างพระอาชญา โดยพระโลหิตของพระองค์ โดยความเชื่อจึงได้ผล” (โรม 3:25) 


คนยิวรอคอย ลูกแกะแห่งปัศคา หรือแพะรับบาป ตัวจริง มาเป็นพัน ๆ ปี ครั้นพระเยซูเสด็จมาจริง พวกเขาก็ไม่เข้าใจ กลับมีส่วนในการสังหารพระเยซูเพราะความอิจฉา และเกลียดชัง
วันที่พระเยซูวายพระชนม์ที่ไม้กางเขน พระองค์ทรงรับประทานปัศคามื้อสุดท้ายกับพวกสาวก สุดท้าย เพราะบัดนี้ลูกแกะแห่งปัศคาตัวจริงกำลังจะพลีชีพเพื่อไถ่โทษบาปผู้เชื่อทั้งหลาย รับประทานเสร็จแล้ว ในคืนวันนั้นเอง คืนวันศุกร์ วันศุกร์แห่งประวัติศาสตร์ พระองค์ก็ถูกจับ ถูกประหารชีวิตที่ไม้กางเขน ลูกแกะปัศคาตัวจริง แพะรับบาปตัวจริง วายพระชนม์เพื่อทุกคนที่เชื่อ จะได้รับความรอด จากการพิพากษา เหมือนยิวที่รอดจากทูตแห่งความตาย 

 

วันนี้ ใครก็ตามที่ถ่อมใจ วางใจในพระองค์ เชื่อในการไถ่โทษบาปที่ไม้กางเขน วางใจในพระเยซู วางใจในการไถ่โทษของ “แพะรับบาป” ตัวจริง ก็จะรับความรอด ในบ้านพวกเขากินขนมปังไร้เชื้อ อันหมายถึงการเข้ามาหาพระเจ้าด้วยการถ่อมใจ กลับใจ เลิกจากความผิดบาป อยู่ในบ้านที่รับการไถ่โทษบาป เพราะพระโลหิตประเสริฐของพระคริสต์ 
ขอพระเจ้าอวยพระพรครับ

 




















 



Visitor 131

 อ่านบทความย้อนหลัง