มีใครคนหนึ่งห่วงใยท่าน

จี ดี เจมส์

       มีนักธุรกิจ จิตเมตตา  คนหนึ่งนำกระเช้าผลไม้  ไปแจกเด็กที่โรงเลี้ยงเด็กกำพร้า ทุกคน คนละตระกร้า    พวกเด็ก ๆ เหล่านี้ ก็ไม่คุ้นเคยกับการที่ใครจะเอาอาหารมาให้เขาอย่างมากมายเหลือเฟือเช่นนี้  ต่างก็เขมือบรับประทานผลไม้ในตะกร้าของตนจนหมดเกลี้ยง ไม่เหลือหรอแม้แต่เศษ   ยกเว้นเด็กชายกำพร้าเล็ก ๆ คนหนึ่ง  เขายังคงเก็บตะกร้าผลไม้ของตน  และวางไว้ที่ธรณีหน้าต่าง  ตลอดทั้งวัน

     ครูแม่บ้าน ของโรงเลี้ยงเด็กกำพร้าแปลกประหลาดใจ  ในพฤติกรรมของเขา  จึงเรียกหนูน้อยเข้ามาถามว่า  หนูเอาตะกร้าผลไม้ไปวางไว้ที่ธรณีหน้าต่างทำไม

    “ครับ”   หนูน้อยตั้งใจตอบ “ผมต้องการให้ใคร ๆที่ผ่านไปมาได้เห็นตะกร้าผลไม้นี้ และรู้ว่า  มีใครบางคนที่เอาใจใส่ สนใจผม”

     เราอยู่ในโลกนี้ได้  ก็เพราะมี ใครคนหนึ่ง  เอาใจใส่  สนใจเรา    เราถูกวางเอาไว้ในโลกตรงนี้  เพื่อบอกให้ใครต่อใครทราบว่า  มี ใครคนหนึ่ง ที่เอาใจใส่เรา รักเราจนกระทั่งได้มอบชีวิตของตน   ให้พวกเขา   ขออย่าให้เรารับงานการเผยแพร่เช่นนี้ไปอย่างไม่เอาใจใส่