จากห้องลับ สู่โลกกว้าง 

ศบ.

 

วันนี้เป็นวันอีสเตอร์   เป็นวันที่พระเยซูทรงฟื้นคืนพระชนม์  จากความตาย   เราเพิ่งจัดวันศุกร์ประเสริฐไป  สองวันที่แล้ว  ระลึกถึงการวายพระชนม์ที่เปิดประตูให้เราได้เข้ามาสู่พระที่นั่งแห่งพระคุณของพระองค์  ม่านในพระวิหารขาดจากบนจรดล่าง

 

       วันนี้   การฟื้นคืนพระชนม์ของพระองค์เปลี่ยนสาวกที่ขี้ขลาด  ผิดหวัง  ทอดอาลัยตายอยาก  ขังตัวเองอยู่ในห้อง  กลัวพวกยิวจะมาลากตัวออกไปลงโทษ  ให้กลายเป็นสาวกที่กล้าหาญ   ได้อย่างไร    

 

       มันควรจะเป็น  การพลิกผันชีวิตของเรา  ที่รู้จักพระเยซูอย่างนักศาสนา  ให้มารู้จักพระองค์ผู้คืนพระชนม์  น่ะครับ  ผมขอเขียนเป็นบทกลอน


                                       

 

ทิ้งพระองค์ เผ่นพรากจากในสวน   ไร้กระบวนแตกทัพตอนคับขัน

พวกยิวจับ พระองค์ ไปลงทัณฑ์       ชะงักงัน ขวัญหนี  หลบลี้มา

    กระหืดหอบ ยอบแยบ แอบแอบซ่อน  กลัวยิวย้อน ตามติด ประชิดหา

ธัดเดอัส อันดรูว์  และยูดา               ฟิลิปพา ยากอบ  ลอบหนีไป

   นะธันเอลมัทธิว ซีโมนหลีก         โธมัสปลีก ซีกซ้าย  หายไปไหน

 รู้แต่ว่าเกฟา  กล้ากว่าใคร              ตามติดใกล้ พระคริสต์ อุทิศตน

   สัญญาพร้อม ยอมตายถวายหัว     จะไม่กลัว ติดคุก   ทุกแห่งหน

ส่วนยอห์นนั้น คาดว่า เข้าตาจน        คงวกวน ใกล้แม่  อย่างแน่นอน

   

  เทศกาล ปัสคา ประชามาก           ผู้คนหลาก  หลายแหล่  แลสลอน

ข่าวสะพัด   ตัดสิน   มหิธร             ให้ม้วยมรณ์  ที่กางเขน  ตามเกณฑ์โรม

  สาวกต่าง  ขยาด   ยิวกวาดหา       ตามไล่ล่า  ตนซ้ำ   กระหน่ำโหม

ส่งทหาร  ควานดู  เข้าจู่โจม            จิตก็ทรุด  กายโทรม  ระเหี่ยใจ


               

 

พวกสาวก ที่กระจัดกระจายกัน  ภายหลังมารวมตัวกันที่ห้องชั้นบน  ที่พวกห้องลับที่พวกเขาเคย  รับประทานอาหารกับพระเยซู ในกรุงเยรูซาเล็ม 

             

  ประมาณตอนเช้าตรู่  เปโตรเข้ามา  หลังจากปฏิเสธพระเยซูที่บ้านของกายาฟาส  มหาปุโรหิต สามครั้ง ก่อนไก่ขัน  ตามคำทำนายของพระเยซู  

 

  ต่างเข้ามา  รวมตัว  กลัวถูกจับ       เปโตรกลับ  เข้ามา  “ว่าไฉน”

ละล่ำลัก  อึกอัก  ร้องไห้ไป             “ช่วยบอกไซร้   ทำอะไร ที่ไหนมา”

  “ฉันมันชั่ว  กลัวขู่ขม  น่าสมเพศ     ปฏิเสธ  พระคริสต์  ผิดนักหนา”

ยิ่งเล่าความ  ตามนั้น ยิ่งพรรณนา      พวกสาวก  ยิ่งผวา   ยิ่งกว่าเดิม

 

  เย็นวันเสาร์   หลังจากนำพระศพพระเยซู  ไปฝังที่อุโมงค์แล้ว   ยอห์นก็กลับเข้ามารวมตัวกับพวกสาวกในห้องชั้นบน  ทุกคนอยู่ในอาการหมดหวัง เศร้าสร้อย  

 

  ตกเย็นยอห์น  มาถึง  จึงซักถาม      ยอห์นเล่าความ  รุนแรง มิแต่งเสริม

ทหารเฆี่ยน  ตรึงตะปู  ผู้ทรงเจิม       โลหิตหลั่ง  ไหลเยิ้ม  ทั่วกายา

  พระองค์ตรัส  ชัดถ้อย “ขอทรงโปรด    อภัยโทษ   พวกเขา  พระเจ้าขา”

พวกสาวก  ซาบซึ้ง  ยอห์นเล่ามา       ต่างรู้ว่า  พระองค์  ทรงแสนดี

 

 

  รำลึกตอน ย้อนหลัง  ครั้งเก่าก่อน     นึกถึงตอน  พระองค์  ทรงศักดิ์ศรี

เลี้ยงคนด้วย  อาหาร  ตามที่มี            ทรงปราณี  คนป่วย  ช่วยทุกราย

  คนตาบอด  มองเห็น  คนเป็นใบ้        ปากพูดได้    มารมัด  บำบัดหาย

เดินบนน้ำ   ทะเล   ดั่งพื้นทราย         เราชิดใกล้   ใจชื่น  รื่นจริงเออ

   ทรงสั่งสอน  พระพร  บนภูเขา         ชีวิตเรา  เปลี่ยนไป  ใหม่เสมอ

สิ่งที่สอน  ทรงกระทำ  ไม่พร่ำเพ้อ      พระประเสริฐ เลิศหล้า หาไหนปาน

  ถึงตอนเข้า  กรุงไกร  ใหญ่ยิ่งนัก       คนทะลัก   แต่ไหน  มากไพศาล

“โฮ ซัน นา   พระเจ้า   มาโปรดปราน   ร้องขับขาน  เป็นเพลง ครื้นเครงกัน

  ทรงทำนาย  อนาคต  ปดหรือจริง     พระแน่นิ่ง  ในอุโมงค์  โก่งพลิกผัน

หลังความตาย  ทรงขยาย สารพัน       “แดนสวรรค์” ล้ำเลอ  เราเพ้อฟัง

  ฤา พระองค์  เป็นแค่  นักแต่งเรื่อง    สมองเปรื่อง  แสนกล  มีมนต์ขลัง

วาทศิลป์  กินใจ  ให้พลัง              พวกเราฟัง  หยาดเยิ้ม  เคลิบเคลิ้มไป

  ทุกสิ่งสรรพ  ที่รู้  ดูถูกต้อง             มันสอดคล้อง  พระคำ  นำขานไข

เป็นพระผู้  ปลดแอก  ให้เป็นไทย      เหตุไฉน   พระองค์  สิ้นลมปราณ                 

   แต่นี้ไป  สิ้นหมด  รันทดจิต          ขอกลับสู่  ชีวิต  จิตร้าวฉาน

กลับหาปลา  ขื่นขม  จิตซมซาน        ขอกลับบ้าน  เศร้าใจ  ไร้วิญญา

  จะเอาหน้า  มองใคร  ที่ไหนได้       คงอับอาย  หน้าหลัง  ทั้งซ้ายขวา

มีแต่เรื่อง  เก่าก่อน  เคยศรัทธา        เคยหลงว่า  พระคริสต์  พิชิตมาร

 

    ประมาณ  6 โมงเช้าวันอีสเตอร์  พวกผู้หญิงไปที่อุโมงค์ฝังพระศพ  เพื่อจะนำเครื่องหอมไปชโลมพระศพ  แต่พวกเขาพบว่าอุโมงค์เปิดออก ว่างเปล่า  ภายหลัง  พระเยซู   พบกับมารีย์ มักดาลา และพวกผู้หญิง  พวกเธอตื่นเต้นมาก  รีบไปที่ห้องชั้นบนบอกพวกสาวก   ที่กำลังหมดหวังว่า  พระเยซูฟื้นขึ้นจากความตาย แล้ว   แล้วทุกอย่างก็พลิกผันไปหมด  ทุกคนมีชีวิตชีวามหาศาล   


                          


                                  

 

แสนกลัดกลุ้ม  รุมเร้า  เช้าวันใหม่     ยังตกใจ   พวกยิว  ตามล้างผลาญ 

เสียงผู้หญิง  เคาะเรียก  ดูลนลาน         ด้วยอาการ  ตื่นเต้น  “เป็นอะไร”

    ประตูแง้ม  แน่ใจ  ไม่ใช่ยิว              เธอวิ่งลิ่ว จากอุโมงค์  ดูโปร่งใส

“พระเยซู   เป็นขึ้นแล้ว  ศพหายไป      อุโมงค์ก็  เปิดไว้  ขอไปดู”

     ใจครึกครื้น  ตื่นเต้น  เผ่นผาดโผน      ยอห์น เกฟา กระโจน  วิ่งสีสู

 ยอห์นวิ่งไป  ถึงก่อน  แต่หยุดอยู่          เกฟาเข้า  ไปดู  ถึงข้างใน

      

      พระเยซู  พบบรรดา  สานุศิษย์     ทรงพิชิต  ความตาย  คลายสงสัย

 พบเกฟา ยากอบ  เปิดตาใจ             พบมารีย์  สตรี   สี่สิบวัน

        จากขลาดกลัวหัวหด หมดความหวัง  มีพลังเรี่ยวฤทธิ์  จิตพลิกผัน 

 ออกจากห้องอับอายหน่ายสามวัน     แกร่งขยัน หาญกล้า  หาไหนปาน

        ทุกทุกอย่าง  ที่รู้  พระครูสอน    ทุกขั้นตอน  พระองค์ ทรงเล่าขาน

 เป็นความจริงสอดคล้อง ทุกประการ  ผูกผสาน เพราะฟื้น  คืนพระชนม์  

       ทรงบัญชา ให้เราไปประกาศ       แก่ทุกชาติ  ทุกเผ่า  ทุกแห่งหน

 ทุกอำเภอ  หมู่บ้าน  ทุกตำบล         ว่าพระองค์  พระคริสต์  เสด็จมา

       วายพระชนม์ ที่กางเขน เพื่อไถ่โทษ    พระทรงโปรด อภัย  ผู้มาหา

 ผู้กลับใจ  ผู้เชื่อ  ผู้ศรัทธา               พระประทาน   ชีวาให้   มีสุขเอย

 

 

      สุขสันต์วันอีสเตอร์ครับ

                               



Visitor 57

 อ่านบทความย้อนหลัง