ทรงคืนให้ร้อยเท่า

จี ดี  เจมส์

       ในปี 1940  ที่มนิลา มีเด็กอายุ  9  ขวบคนหนึ่ง เริ่มสะสมเงินเพื่อซื้อรถจักรยาน คันหนึ่ง  มันเป็นสิ่งที่เขาใฝ่ฝันมากที่สุด 

       คืนวันหนึ่ง เขาได้ยินคุณแม่พูดกับคุณพ่อของเขา  เรื่องเด็กในประเทศอื่นที่กำลังอดอยาก  มันเป็นเรื่องที่กินใจเด็กน้อยคนนี้ 

       เช้าวันรุ่งขึ้น เขาเอาเงิน 14 เปโซ   ที่เขาสะสมไว้ในกระปุกรูปหมู  ออกมา ไปร้านขายขนมปัง ซื้อขนมปังทั้งหมดเท่าที่เงินนั้นจ่ายได้  เอาขนมปังนั้นห่อกลับมาบ้าน  นำไปที่วาย เอ็ม ซี เอ  เขาบอกเลขาฯที่นั่นว่า  ขนมปังทั้งหมดนี้ขอมอบให้กับเด็กที่กำลังจะอดอาหารตาย ในโลก  แล้วเขาก็กลับมาบ้าน

       หลังจากที่เด็กน้อยคนนี้กลับไปแล้ว เลขาฯโทรศัพท์ไปถึงเพื่อน คริสเตียนทั้งหลายที่เขารู้จัก  ให้มาร่วมประชุมด่วน  ในคืนนั้น  

       เมื่อทุกคนมาถึง  เขาก็เล่าเรื่องเด็กผู้ชายน้อย ๆ คนนี้ ที่ห่วงใยเด็กที่อดอาหาร และยอมเสียสละ  ก่อนประชุมจบ     ขนมปังเพิ่มทวีขึ้นถึง 1,254  เปโซ  

      ผู้หญิงคนหนึ่ง  ที่กรุงนิวยอร์ค ได้ยินเรื่องนี้  ส่งเงินมา “ฉันทนไม่ได้ที่หนูน้อยคนนี้  เสียสละเงิน  ขอให้มอบเงินจำนวนนี้ซื้อจักรยานให้หนูน้อย”

      หนูน้อยอายุ 9  ขวบพิสูจน์ให้เห็นว่า  พระเจ้าไม่ทรงเป็นหนี้ผู้ใด  เมื่อเราถวาย พระองค์จ่ายคืนให้”