เปลี่ยนท่าที  ไม่ใช่เปลี่ยนโลก

เรื่องเล่าของ คลีเมนท์ สโตน

      ช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง  เจ้าสาวที่เพิ่งแต่งงานใหม่คนหนึ่ง เดินทางไปกับสามี ยังทะเลทรายคาลิฟอร์เนีย 

       เพราะเธอโตมาจากฝั่งตะวันออก  เธอจึงไม่คุ้นกับทะเลทราย  ที่พักก็ไม่สบาย  เธอต้องอาศัยเพิงใกล้คนพื้นเมือง  ไม่มีใครพูดภาษาอังกฤษเป็นสักคน  บ่อยครั้งเธอต้องอยู่คนเดียว  อากาศก็ร้อนอบอ้าว  สามีก็จากไปนาน  เธอเขียนจดหมายถึงแม่ ว่า อยากกลับบ้านเสียแล้ว  ไม่กี่วันแม่ก็ตอบมาว่า คนสองคนมองดู จากกรงในคุก คนหนึ่งแลเห็นโคลน  อีกคนแลเห็นฟ้า   

    ถ้อยคำนรี้ทำให้เธอเปลี่ยนใจ  เธอไม่อาจเปลี่ยนสิ่งแวดล้อม  แต่เธออาจเปลี่ยนตัวเธอเอง  จากนั้นเธอก็เริ่มผูกมิตรกับคนพื้นเมือง  ทำงานปั้นหม้อ ทอผ้ากับพวกเขา สำรวจ  และแลเห็นความงดงามของทะเลทราย ทันใดรั้นเธอก็เข้าไปสู่โลกใหม่  สิ่งที่เปลี่ยนแปลงเธอ  คือ “ท่าที”