แขกผู้มาเยือน
มุมมองของการเผชิญสถานการณ์

เมื่อเราได้รับสิ่งที่ต้องการ หรือเมื่อเรานำสิ่งที่ไม่ต้องการออกจากชีวิตเราเสียได้ เราจะรู้สึกมีความสุขมากๆ เมื่อมีความสุขใจเราก็เบิกบาน ร่างกายของเราก็ดี หน้าตาก็ดูดีไปด้วย ความสัมพันธ์กับคนอื่นๆก็ดูจะดีไปหมด แต่หากว่าเราได้รับสิ่งที่เราไม่ต้องการ หรือไม่ได้ในสิ่งที่เราต้องการเราจะมีความทุกข์มาก เมื่อมีทุกข์จิตใจก็ห่อเหี่ยว หมดอาลัยตายอยาก สุขภาพก็ไม่ดี ความสัมพันธ์กับคนอื่นก็ไม่ดี และบ่อยครั้งที่เราทุกข์ เราอยากหาใครสักคนหนึ่งฟังเรา อยู่เคียงข้างเรา คอบดูแล เป็นห่วงเป็นใยเรา และบ่อยครั้งที่เราหาคนคนนั้นไม่ได้ ทำให้เราเพิ่มปริมาณความทุกข์ ขึ้นอีกหลายเท่าทวีคูณ หากเราลองนึกย้อนดูให้ดี จะพบว่า ความสุขมักอยู่กับเราเดี๋ยวเดียว แต่ความทุกข์อยู่กับเราน้านนาน เราจะยอมคิดอย่างนี้นานเท่าไร ลองเปลี่ยนแนวคิดมาคิดมุมนี้บ้างดีไม้ ? ความสุข ความทุกข์ เหมือนแขกผู้มาเยือน สองคนที่ผลัดกันมาเยี่ยมเรา เดียวฝ่ายนี้มา อยู่สักพักเดี๋ยวเขาก็ไปเยี่ยมคนอื่น เดียวอีกฝ่ายหนึ่งก็มาเยี่ยมเราแทน สลับกันไปมา อย่างนี้จนชั่วชีวิตของเรา

พระเจ้าแนะนำเราในเรื่องนี้ไว้ในพระธรรมปัญญาจารย์ 7:14 ว่า “เมื่อเวลามีความเจริญก็จงชื่นชมยินดี แต่เมื่อถึงเวลาอับจนก็จงพิจารณา พระเจ้าทรงดลบันดาลให้มีทั้งสองอย่างเพื่อมนุษย์ จะได้ค้นได้ว่าเมื่อเขาล่วงไปแล้วจะมีอะไรมา” หากต้องการใครสักคนหนึ่งฟังคุณ เข้ามาพบกันที่นี่น่ะค่ะ

10 ก.พ. 2007

Visitor 112

 อ่านบทความย้อนหลัง