ยูดาสมิได้ผิดมาแต่ต้น

ศ.บ

           ศิษย์พระเยซูผู้นี้  เป็นบทเรียนให้เราเฝ้าระวังในการใช้ชีวิต 

โดยเฉพาะในยุคที่การล่อลวง และคำสอนเท็จทวีขึ้นอย่างมาก                                

           การเลือกสาวก 12 คนของพระเยซูคริสต์ เป็นเรื่องสำคัญมาก เพราะศิษย์สิบสองคนนี้   คือบุคคลที่พระองค์หมายมั่นปั้นมือ จะสร้างเขาให้เป็นสาวกแนวหน้า พวกเขาอยู่กับพระองค์ เรียนรู้โดยการสังเกต ทำตามพระองค์เป็นเวลาประมาณ 3 ปี  วันหนึ่งพระองค์จากไป  พวกเขาจะต้องเป็นตัวแทนของพระองค์ ประกาศและสร้างสาวกต่อไป  ดังนั้นการเลือกเฟ้น 12 คนนี้เป็นการเลือกที่จะผิดพลาดไม่ได้  ถ้าพลาดงานก็เสียหาย  ด้วยเหตุนี้ ก่อนการเลือกสรรสาวก พระเยซูเสด็จขึ้นไปบนภูเขาและอธิษฐานตลอดคืน ( ลูกา   6:12 )  พอรุ่งเช้า พระองค์ก็เลือกศิษย์ 12 คน  อันได้แก่ ซีโมนเปโตร ยากอบ (บุตรเศเบดี) ยอห์น น้องของเขา  อันดรูว์  ฟิลิป  บาร์โธโลมิว  มัทธิว  โธมัส  ยากอบ(บุตรอัลเฟอัส)  ธัดเดอัส  ซีโมน พรรคชาตินิยม  และยูดาส อิสคาริโอด

                                 พระเยซูคัดเฟ้น       ลูกศิษย์

                             เป็นคนต้นคนสนิท       ชิดใกล้

                             เพื่อรับงานการกิจ        อนาคต

                             สรรสิบสองคนให้         พรักพร้อมทำการ

ในบรรดาสาวก 12 พระเยซูทรงเลือกสรรยูดาส อิสคาริโอดด้วย และยูดาสก็เป็นสาวกคนหนึ่งที่มีคุณสมบัติเหมือนสาวกคน อื่นๆ เขาเป็นคนดีครับ พระเยซูผู้กอปรด้วยพระปัญญาจึงทรงเลือกสรรเขา (มัทธิว 19:28)

                                 ยูดาสถูกเลือกให้      ร่วมทีม

                              ร่วมใจหวังดั่งครีม        กะทิข้น

                              ยูดาสมั่นฝันดรีม          กับพระ คริสต์นอ

                              ศรัทธาแท้แต่ต้น         ไป่เปื้อนปนปลอม

ยูดาส เป็นสาวกที่มาจากเมืองเคริโอท (เยเรมีย์ 48:23) ซึ่งอยู่ทางตอนใต้ของเฮโบรน ประมาณ 19 กิโลเมตร ยูดาสมีความรู้เรื่องการเงิน เป็นคนซื่อสัตย์ พระเยซูทรงทอด พระเนตรเห็นความ สามารถและบุคลิกนี้ของเขาจึงได้เลือกเขาเป็นเหรัญญิกของทีมสาวก (ยอห์น 13:29) ไม่มีผู้จัดการบริษัทที่ฉลาดในโลกคนไหน เลือกคนขี้โกงเป็นคนเก็บเงิน ยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด ถ้ายูดาสเป็นคนโกง ไม่สัตย์ซื่อ พระองค์ผู้ทรงมีพระปัญญาใหญ่ยิ่ง จะไป

เลือกยูดาสทำไม คำตอบก็คือยูดาสเป็นคนดี เมื่อพระเจ้าเลือกท่านให้ทำภารกิจของพระองค์ก็แสดงว่า ท่านเป็นดี ซื่อสัตย์

                                ไป่เขินขวยหน่วยก้าน   บุคลิก

                              มุ่งมั่นมิผันพลิก             เชื่อได้

                              ตั้งเป็นเหรัญญิก            เก็บทรัพย์

                              ยูดาสศรัทธาไท้            สุขได้ทุกวันวาร

 ในหน้าที่เหรัญญิกของเขา  เขาย่อมทำงานได้ดี  มิฉะนั้นคงถูกปลดออก  หรือเป็นที่โจษจันกันท่ามกลางพวกสาวกในเรื่องนี้   แต่เราก็ไม่เคยได้ยินเสียงใครในพวกสาวกบ่นเรื่องนี้เลย  เขาต้องเป็นคนรับผิดชอบงานดีเสียด้วย

                                     ทำบัญชีถี่ถ้วน           ทุกสตางค์

                               มิหลวมหละสะสาง        เรียบร้อย

                               ค่ากินค่าเดินทาง          รับจ่าย

                               กองกลางมิด่างพร้อย     บ่ โค้งโปร่งใส 

สองปีแรกพระเยซูทรงเป็นที่นิยมชมชอบของผู้คน  แต่ในปีที่สามพระองค์ถูกการต่อต้านอย่างมาก  พวกยิวอิจฉาพระองค์  ไม่เพียงพยายามจับผิดพระองค์เท่านั้น  แต่มุ่งมั่น

ประหารพระองค์เสียด้วย  

                                   พระเยซูถูกต่อต้าน     โจมตี

                                จากพวกฟาริสี              บ่อยครั้ง

                                จับผิด ปลิดชีวี              มุ่งมาด

                                 ยูดาสไป่เผลอพลั้ง       สักน้อย มิพลอยตาม

 เมื่อพระเยซูเลี้ยงประชาชนโดยการเสกขนมปัง 5 ก้อน ปลา 2 ตัวเป็น เลี้ยงคน 5,000 คน (นับแต่ผู้ชาย) ประชาชนพอใจมาก อยากตั้งพระองค์เป็นกษัตริย์ ติดตามหาพระเยซูตลอด

ครั้นพระเยซูตรัสว่า  พวกเขาไม่ได้ต้องการแสวงหาพระองค์เพื่อจะได้ชีวิตนิรันดร์  แต่เพื่อจะได้กินขนมปังอิ่ม  ดังนั้น  อย่าได้แสวงอาหารภายนอก  แต่จงแสวงหาทิพย์อาหารภายใน  เพราะขนมปังแท้คือพระกายของพระองค์  และเครื่องดื่มแท้  คือโลหิตของพระองค์  อันหมายถึงการที่พวกเขาจะต้องกลับใจใหม่และวางใจในการไถ่โทษบาปที่พระองค์ทรงจัดเตรียมให้  พวกสาวกหลายคน (ไม่ใช่ใน 12 คนนี้นะครับ) ไม่พอใจ กล่าวว่า “ถ้อยคำนี้ ใครจะรับได้” แล้วก็เริ่มถดถอยตีตัวจากพระองค์ไป (ยอห์น 6:60, 66)    

                                  พระเยซูเสกเลี้ยง       อาหาร

                               ประชาพาฝันหวาน        ตื่นเต้น

                               ใฝ่อิทธิอภิบาล             ตลอด ไปเฮย

                               ตรัส “อาหารจัดเฟ้น       เลือดเนื้อ กายเรา”

                                  นับสิบสาวกท้อ          ถอยหลัง

                               ยูดาส ละล้าละลัง          จิตคล้อย

                               ฟังพวกมิตรผิดหวัง         พูดลบ 

                               ฤาเราคิดผิดต้อย            ติดคว้าน้ำเหลว

คนเราฟังเสียงอะไรนาน ๆ  ใจอาจเคลิ้มหลงไปได้  แทนที่ยูดาสจะฟังพระเยซู  เขาเบนหูออกไปฟัง คนที่ท้อถอย  ในที่สุดตัวเขาเองก็เริ่มสงสัยพระเยซู  พอเขาสงสัย มารก็รุก  

เข้ามาทำงานในตัวเขาหนักขึ้น ( ยอห์น 6:70)  

                                 กลางคืนก่ายหน้า        ผากตรอง   

                               สามปีที่เฝ้ามอง              ผิดเค้า

                               คนอื่นเขามีทอง              เงินเก็บ

                               “ธ ฤา คือพระเจ้า”           จิตพลั้งกังขา

                                  มารร้าย จึ่งเริ่มเข้า        แทรกแซง

                               ความโลภละโมบแทง       จิตยื้อ

                               “พวกพระหัวรุนแรง          อาจชนะ”

                               เริ่มขลาดกลัว หื้อตื้อ        ทอดทิ้งศรัทธา

ในที่สุด ยูดาสถลำลึกลงไปในบาป   เขาไปติดต่อกับพวกปุโรหิต  สัญญาว่าจะพาทหารไปจับพระเยซู  และจะชี้ตัวพระเยซูโดยการ จุบพระองค์ ( มัทธิว 26:48) เขาหลงออกไปจากตำแหน่งสำคัญที่พระเยซูทรงมอบหมายให้อย่างน่าเสียดาย (มัทธิว 26:24; กิจการ 1:25)

                          เขาขายพระคริสต์ด้วย         รับทรัพย์

                      พาพวกพระนำจับ                   จุบแก้ม

                       เพราะพลิกผันหันกลับ            จากที่ ตนนอ

                       รักผิดแผกแรกแย้ม                 ก่อนครั้งพบพระองค์

เขาจับพระเยซูไปไต่สวน  ใส่ความหาความผิดของพระองค์  แล้วตรึงพระองค์ที่กางเขน  ยูดาสสำนึกว่าตนได้กระทำชั่ว คือทรยศต่อพระเยซู  เขาเสียใจมาก  นำเงินไปคืนพวกปุโรหิต  แทนที่จะกลับใจใหม่  เขาตัดสินผูกคอตายอย่างน่าเสียดาย ( มัทธิว 27:3-5) 

                                 ยูดาสเป็นแบบให้               เราเห็น

                              ทรงขัดเกลาเราเป็น               ศิษย์แท้

                              ใกล้ชิดทุกเช้าเย็น                 อย่าห่าง

                              อย่าเหนื่อยหน่ายพ่ายแพ้         อย่าทิ้งศรัทธา

                                 มีคนมิน้อยที่                      เริ่มดี

                              พระมอบรักศักดิ์ศรี                 เกียรติให้

                              ไป่รักษาชีวี                          ติดกับ โลกแฮ

                              ทรงตักเตือน “สนิทใกล้          ค่ำเช้า เฝ้าระวัง”  

  บทเรียนที่เราได้รับจากเรื่องของยูดาส  ก็คือ เราต้องระมัดระวังรักษาชีวิตของเรา  อย่าเข้าใจว่ารอดแล้วรอดเลย  แต่เมื่อเรารับเชื่อพระเจ้าแล้ว  เรายังต้องรักษาชีวิตให้ติดสนิทผูกพันกับพระเจ้า สามีภรรยาที่แต่งงานกัน  ต้องรักษาความสัมพันธ์อันดีให้คงอยู่เสมอ  การติดสนิทกับพระเยซูไม่เป็นเรื่องยาก  เพราะพระองค์น่ารัก อย่างไรก็ตาม มิได้แปลว่า การหันหลังให้พระองค์จะเกิดขึ้นไม่ได้  ถ้าเราไม่ระมัดระวังรักษาชีวิตสนิทกับพระเจ้า  เราอาจหลงเสน่ห์ของโลก  และออกนอกทางของพระเจ้า  ด้วยเหตุนี้พระเยซูจึงเตือนว่า “จงระวังตัวให้ดี เกลือกว่าใจของท่านจะล้นไปด้วยด้วยอาการดื่มเหล้าองุ่นมาก และการเมา และด้วยกังวลถึงชีวิตนี้ แล้วเวลานั้นจะมาถึงท่านดุจบ่วงแร้ว   อย่างกะทันหัน” (ลูกา 21:34)