|
|
กันดารวิถี
Numbers
ผู้เขียน โมเสส
ช่วงเวลาก.ค.ศ. 1289-1250
เหตุผลของการเขียน หนทางที่คนอิสราเอลดำเนินจริง ๆ และที่พวกเขารับมอบหมายให้รับใช้คน
อิสราเอลพบกับความล้มเหลวในถิ่นทุรกันดาร
เนื้อหาสองบทของเล่มนี้กล่าวถึงการนับจำนวนประชากรอิสราเอล นอกนั้นส่วนมากเป็นเรื่องการเดินทางรอนแรมในถิ่นทุรกันดาร ตลอดหนังสือกันดารวิถีทั้งเล่มชี้ถึงความห่วงใยของพระเจ้าต่อประชากรของพระองค์ พระองค์ทรงจัดหาน้ำ มานา และนกคุ่มให้อย่างอัศจรรย์ แม้พวกเขาจะบ่นว่า และกบฏต่อพระองค์ พระองค์ พระองค์ก็ยังคงรัก และอภัยให้เสมอมา
โครงเรื่อง
การตั้งค่ายที่ภูเขาซีนาย 1-10:10
(ได้รับพระบัญญัติ )
การเดินทางซัดเซพเนจร (จนถึงคาเดช)10:11-21:9
ฝั่งตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน 21:10-36
ข้อควรคิด
การทรงนำในถิ่นทุรกันดาร
กันดารวิถี 9:17
เมื่อไรเมฆลอยขึ้นจากเต็นท์ ภายหลังนั้นพวกอิสราเอลก็ยกเดินไป ครั้นเมฆนั้นลอยหยุดอยู่ที่ใด คนอิสราเอลก็ตั้งค่ายอยู่ที่นัน
การเดินทางจากอียิปต์ของคนยิวไปยังคานาอัน ต้องผ่านทะเลทราย หรือที่เรียกว่าถิ่นทุรกันดาร บางครั้งมีศัตรูคอยซุ่มโจมตี มีสัตว์ร้าย บางครั้งพบกับความแห้งแล้ง ขาดน้ำ ขาดอาหาร พระเจ้าทรงเลี้ยงดูพวกเขาโดยให้มีมานา คืออาหารพิเศษที่ตกลงมาจากฟ้า มีฝูงนกบินเข้ามาในค่าย พวกเขาต้องไว้วางใจพระเจ้า การตั้งค่ายพักแรมลงไปที่ใด หรือการเคลื่อนย้ายต่อไป พระเจ้าทรงโปรดให้มีเสาเมฆในเวลากลางวัน และเสาเพลิงในเวลากลางคืน เป็นต้นหนนำหน้า เมื่อเขาเห็นเสาเมฆเคลื่อน แปลว่าพวกเขาจะต้องเดินทางต่อไป เมื่อเขาเห็นเสาเมฆหยุด ก็แปลว่าพวกเขาต้องหยุดพักตั้งค่ายที่นั่น นี่คือภาพของการดำเนินชีวิตของผู้เชื่อทั้งหลายในปัจจุบัน เราต้องเรียนฟังพระสุรเสียง ไม่ก้าวล้ำหน้า หรือล้าหลังการทรงนำ สิ่งที่พระเจ้าห้ามปรามเราในพระวจนะ และโดยการตรัสของพระวิญญาณ เราจะต้องหยุด และเมื่อพระเจ้าทรงตรัสสั่งให้เราทำสิ่งใด เราต้องเชื่อฟัง แล้วเราจะเดินทางผ่านถิ่นทุรกันดารแห่งยุคปัจจุบันได้อย่างราบรื่น ชนะอุปสรรคนานา พระเจ้าทรงรู้จักเส้นทางแห่งชีวิตดีกว่าเรา เราต้องฟังพระองค์
| |
|
|
|
|
