บทเรียนจากคริสตมาสปี1985
คำเทศนา ผป.ทิฆัมพร เปล่งศรีสุข

2 กันยายน 2007
รอบที่ 2

วันนี้เป็นวันฉลองครบรอบ 38 ปีคริสตจักรสามัคคีธรรมกรุงเทพ ,ผมมีความทรงจำเก่าๆ มีเรื่องเล่า เยอะมาก เหมือนคนแก่มาเล่าความทรงจำเก่า เราก้าวมาระยะทางขนาดหนึ่ง มีเหตุการณ์หนึ่งที่ทำให้ผมประทับใจมาก เมื่อวันคริสตมาส ปี 1985 เป็นเหตุการณ์ ที่ทำให้มีการเปลี่ยนแปลงมากมาย การเปลี่ยนแปลงนั้นส่งผลมาจนถึงปัจจุบัน ผมมาคริสตจักรสามัคคีธรรมกรุงเทพ ครั้งแรกเมื่อฉลองครบรอบ 10 ปี พอถึงปี 1985 คริสตจักรของเราตกต่ำมาก หลายคนหายไป เราอยู่กันเป็นครอบครัวเล็ก ๆ ใครขาดหายไปก็รู้ ในวันฉลองคริสตมาสปีนั้น เรามีสมาชิกอยู่เพียง 60-70 คน แต่อาจารย์บอกเราว่า “เราจะนำคนมาที่คริสตจักร 500 คนฉลองคริสตมาส” ตอนนั้นงบประมาณของคริสตจักรอยู่ที่ประมาณ 4 แสนบาท ต่อปี เราตื่นเต้นร่วมกัน รับใช้ ทุกคนลุกขึ้นมาช่วยกันทำงาน มีผู้เชื่อออกมารับเชื่อมาก สมาชิกเราเพิ่มขึ้น และงานนั้นสร้างความต่อเนื่อง เราติดตามเขา ห้องประชุมเราร้อนไม่มี แอร์ แต่มีคนมาร่วมประชุมล้นโบสถ์
เหมือนดาวิดต่อสู้กับโกลิอัส คนยิวขี้ขลาด แต่ดาวิดออกไปสู้กับโกลิอัส เขาชนะ เพียงแค่ฆ่าโกลิอัทตายเท่านั้น ทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลงไปหมด ดาวิดคือบุคคลที่พระเจ้ารัก และพอพระทัย เราต้องเป็นที่รักของพระเจ้า เราต้องต่อสู้ด้วยการไว้วางใจ ความรักของพระเจ้าทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง ถ้าจะเปลี่ยนแปลงจะคิดแบบเดิมไม่ได้ ทำให้ตัวเราพอพระทัยพระเจ้า ทำไมพลังจึงไม่เกิดในปัจจุบัน กิเดโอนคัดคนออกจาก 33,000 เหลือแค่ 10,000 และคัดอีกครั้งเหลือ 300 คนพระเจ้าต้องการคุณภาพของคน,มีคุณภาพแล้วจะมีปริมาณตามมา คุณภาพอยู่ที่ใจของเรา เมื่อเรามาโบสถ์เรามาเพื่อแสวงหาพระเจ้า และพบพระองค์ พรที่ผมได้รับจากพระเจ้ามาจากการพบพระองค์ ในการทำงานก็เหมือนกัน ผมเปลี่ยนไปเยอะ ไม่เหมือนเดิม การอวยพรเราต้องทำให้พระเจ้าพอพระทัย เงื่อนไขของโบสถ์ในอนาคตอยู่ที่เราทุกคน ผมดูในปัจจุบัน มองว่าพี่น้องไม่เติบโตเท่าที่ควร การนำคนเรา 5,000 คนเหลือ 300 คน แสดงว่าไม่มีฝีมือ เราต้องเปลี่ยนแปลงตนเองก่อน ผมอยากให้โบสถ์มีอนาคต
Click เพื่อฟังคำเทศนาที่นี่
Visitor 37

 อ่านบทความย้อนหลัง