|
|
2 พงศ์กษัตริย์
2 Kings
ผู้เขียนไม่ทราบอาจเป็นเยเรมีย์
ช่วงเวลากคศ. 844-560
วัตถุประสงค์การตกต่ำลงเรื่อย ๆ ของยุคที่ถูกแบ่งแยกอาณาจักรออกเป็นฝ่ายเหนือ และฝ่ายใต้ รวมทั้งการที่อาณาจักรฝ่ายเหนือตกไปเป็นเชลยก่อน และต่อมาฝ่ายใต้ก็ตกเป็นเชลยด้วย พูดถึงการทำการอัศจรรย์ของเอลีชา ผู้เผยพระวจนะที่โดดเด่น
เนื้อหา2 พงศ์กษัตริย์ เป็นเรื่องของเอลียาห์กับเอลีชาต่อ นอกจากนั้นยังกล่าวถึงความเป็นไปของอาณาจักรเหนือคืออิสราเอล และใต้คือยูดาห์ควบคู่กันไปจนกระทั่งสูญเสียเอกราชไปในที่สุด อิสราเอลตกเป็นของอัสซีเรียในปี 722 ก.ค.ศ. และยูดาห์ตกเป็นของบาบิโลนในปี 586 ก.ค.ศ. พวกผู้เผยพระวจนะของทั้งสองอาณาจักร ได้ร้องเตือนประชาชนอย่างไม่หยุดยั้งว่า พระเจ้าจะทรงลงโทษถ้าพวกเขาไม่กลับใจใหม่
โครงเรื่อง
การตกต่ำลง และการถูกจับเป็นเชลยของอิสราเอล 1-17
การตกต่ำลงและการถูกจับเป็นเชลยของยูดาห์ 18-25
| |
ข้อควรคิด
การเสริมเรี่ยวแรงจากพระเจ้า
( 2 พงศ์กษัตริย์ 6:17)
แล้วเอลีชาก็อธิษฐานว่า ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงเบิกตาของเขาเพื่อเขาจะได้เห็น และพระเจ้าทรงเบิกตาของชายหนุ่มคนนั้น และเขาก็ได้เห็นและดูเถิด ที่ภูเขาก็เต็มไปด้วยม้า และรถรบเพลิงอยู่รอบเอลีชา
ขอเปิดตาเรา ให้แลเห็นพระหัตถ์ในยามวิกฤติ
กองทัพซีเรีย รบกับคนอิสราเอล ในสมัยที่เอลีชาเป็นผู้เผยวจนะ คนซีเรียเสียเปรียบคนอิสราเอลเรื่อยมา สาเหตุเพราะคนซีเรียจะวางแผนอะไร คนอิสราเอลจะล่วงรู้แผนนั้นก่อนเสมอ จนพระราชาของซีเรียชักสงสัยว่ามีใครในข้าราชการของพระองค์เองเป็นไส้ศึก ภายหลังพระองค์ทราบว่า ไม่มีใครทรยศต่อพระองค์หรอก แต่เป็นเพราะเอลีชา ผู้เผยพระวจนะของอิสราเอล ได้รับการสำแดงจากพระเจ้า จึงทราบแผนการรบเสมอ เมื่อพระราชาซีเรียทรงทราบดังนั้น จึงส่งกองทัพใหญ่มาล้อมเมืองโดธาน เมืองที่เอลีชาพักอาศัยอยู่ในเวลากลางคืน คนใช้ของเอลีชาตื่นขึ้นมา มองเห็นกองทัพซีเรียมหึมาในตอนเช้า ตกใจมาก รีบมาบอกเอลีชา แต่เอลีชากลับกล่าวว่า อย่ากลัวเลย ฝ่ายเรามีมากกว่าฝ่ายเขา เวลาเราพบปัญหาใหญ่ ไม่ว่าเป็นปัญหาครอบครัว การเงิน หรือปัญหาสุขภาพ เรามองเห็นปัญหาแล้ว ก็ตกใจจนหน้าซีด เหมือนคนใช้ของเอลีชา แต่ให้เรามีความเชื่อเหมือนเอลีชา เอลีชาแลเห็นว่ากองทัพของพระเจ้ายิ่งใหญ่กว่ามาก ท่านจึงทูลขอพระเจ้าให้เบิกตาคนใช้ของท่าน แล้วพระเจ้าก็ทรงเบิกตาเขาให้แลเห็น ว่าที่ภูเขามีม้า และรถรบเพลิงของพระเจ้าเต็มไปหมด มีพลังเข้มแข็งและจำนวนมากยิ่งกว่า นี่เป็นบทเรียนที่น่าจะจดจำ อย่าตกใจ หรือขยาดกับกับปัญหาที่ท่านกำลังเผชิญ อย่าสรุปตามที่สายตาของท่านแลเห็น แต่ให้เรามีสายตาฝ่ายวิญญาณ แลเห็นความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า
ตาเป็นประทีปของร่างกาย ถ้าตาเราแลเห็นพระเจ้า เราก็จะมีกำลังเผชิญปัญหา เพราะพระเจ้าของเรานั้นยิ่งใหญ่กว่าปัญหาหลายเท่านัก
|
|
|
