นิสัยแห่งชัยชนะ ศจ.สมเกียรติ กิตติพงศ์ คำเทศนาวันอาทิตย์ ที่ 1 กุมภาพันธ์ 2009 (ผู้วินิจฉัย 7:15-25; 8:1-4,10-12)

เมื่อกิเดโอนได้ยินเขาเล่าความฝันและคำแก้ฝันเช่นนั้นแล้ว ท่านก็นมัสการและกลับไปสู่ค่ายอิสราเอลสั่งว่า “จงลุกขึ้นเถิด เพราะว่าพระเจ้าทรงมอบกองทัพคนมีเดียนไว้ในมือของ ท่านทั้งหลายแล้ว” 16ท่านจึงแบ่งคนสามร้อยนั้นออกเป็นสามกอง ให้ถือเขาสัตว์ทุกคน และถือหม้อเปล่า มีคบเพลิงอยู่ข้างในหม้อนั้น 17และท่านสั่งเขาว่า “จงคอยดูเรา แล้วให้ทำเหมือนกัน และดูเถิด เมื่อเราไปถึงค่ายด้านนอกแล้ว เรากระทำอย่างไรก็จงกระทำอย่างนั้น 18ขณะเมื่อเราเป่าเขาสัตว์ คือตัวเรากับบรรดาคนที่อยู่กับเรา เจ้าจงเป่าเขาสัตว์รับให้รอบค่ายทั้งหมดแล้วร้องว่า ‘เพื่อพระเจ้า และเพื่อกิเดโอน’ ” 19กิเดโอนกับทหารหนึ่งร้อยคนที่อยู่กับท่านก็มาถึงด้านนอกค่าย ในเวลาต้นยามกลาง พึ่งผลัดเวรยามใหม่ เขาก็เป่าเขาสัตว์ขึ้นและต่อยหม้อซึ่งอยู่ในมือให้แตก 20ทหารทั้งสามกองก็เป่าเขาสัตว์และต่อยหม้อ มือซ้ายถือคบเพลิงมือขวาถือเขาสัตว์จะเป่า และเขาร้องขึ้นว่า “กระบี่ของพระเจ้าและของกิเดโอน” 21ต่างก็ยืนอยู่ตามที่ของตนเรียงรายรอบค่าย บรรดากองทัพก็ร้องอื้ออึงวิ่งหนีไป 22เมื่อเขาเป่าเขาสัตว์ทั้งสามร้อยอันนั้น พระเจ้าทรงบันดาลให้เขาฆ่าฟันกันทั่วทุกกอง กองทัพก็แตกตื่นหนีไปถึงตำบลเบธชิทธาห์ ทางไปเมืองเศเรราห์ไกลไปจนถึงเขตเมือง อาเบลเมโฮลาห์ ที่ตำบลทับบาท 23คนอิสราเอลถูกเรียกออกมาจากนัฟทาลี และจากอาเชอร์ และจากทั่วมนัสเสห์และพร้อมกันติดตามพวกมีเดียนไป

24และกิเดโอนก็ใช้ผู้สื่อสารออกไปทั่ว แดนเทือกเขาเอฟราอิมประกาศว่า “จงลงมารบพวกมีเดียน และยึดแควทั้งหลาย ไกลไปถึงตำบลเบธบาราห์และแม่น้ำจอร์แดนด้วย” เขาก็เรียกบรรดาทหารเอฟราอิมออกมา เขาทั้งหลายยึดท่าน้ำถึงเบธบาราห์ และแม่น้ำจอร์แดนไว้ 25จับโอเรบและเศเอบเจ้านายสองคนของพวกมีเดียนได้ เขาฆ่าโอเรบเสียที่ศิลาโอเรบ และฆ่าเศเอบเสียที่บ่อย่ำองุ่นชื่อเศเอบ แล้วก็ไล่ติดตามพวกมีเดียนไป และเขานำเอาศีรษะโอเรบ และเศเอบมาให้กิเดโอนที่ฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน


1คนเอฟราอิมจึงพูดกับท่านว่า “ทำไมท่านจึงกระทำแก่เราอย่างนี้ คือเมื่อท่านยกไปต่อสู้พวกมีเดียนนั้น ท่านก็ไม่ได้เชิญเราให้ไปรบด้วย” และเขาทั้งหลายก็ต่อว่าท่านอย่างรุนแรง 2ท่านจึงตอบเขาทั้งหลายว่า “สิ่งที่เราทำมาแล้วจะเปรียบเทียบกับสิ่งที่ท่านทั้งหลายทำแล้วได้หรือ ผลองุ่นที่ชาวเอฟราอิมเก็บเล็มก็ยังดีกว่าผลองุ่นที่อาบีเยเซอร์เก็บเกี่ยวมิใช่หรือ 3พระเจ้าประทานโอเรบและเศเอบ เจ้านายมีเดียนไว้ในมือของท่าน ข้าพเจ้าสามารถกระทำอะไรที่จะเทียบกับท่านได้เล่า” เมื่อท่านพูดอย่างนี้เขาทั้งหลายก็หายโกรธ 4กิเดโอนก็มาที่แม่น้ำจอร์แดนและข้ามไป ทั้งท่านและทหารสามร้อยคนที่อยู่ด้วย ถึงจะอ่อนเปลี้ยแต่ก็ยังติดตามไป


วันนี้ผมขอพูดเรื่อง นิสัยบางอย่าง ที่เมื่อมีในชีวิตของใคร ก็จะนำให้คนนั้นประสบความสำเร็จได้โดยง่าย
ตรงกันข้ามถ้าไม่มี แนวโน้มของความล้มเหลวก็จะเกิดขึ้นได้
ผมขอนำกิเดโอนมาเป็นตัวอย่าง หลังจากคนอิสราเอลได้เข้าไปยึดครองปาเลสไตน์ คนยิวถูกคนเผ่าต่างๆ
ต่อต้านข่มเหงเป็นระยะ ในช่วงนั้นชาวมีเดียนและคนอามาเลขได้ยกกองทัพใหญ่มารบ พระคัมภีร์กล่าวว่า พวกเขาเข้ามาตั้งค่ายอยู่ตามหุบเขา เหมือนตั๊กแตนเป็นฝูงๆ ฝูงอูฐของเขาก็นับไม่ถ้วนมากดุจเม็ดทรายที่ฝั่งทะเล ประมาณคนในกองทัพของพวกมีเดียนเทียบกับยิว

คนอิสราเอล ( วนฉ 7:1-8)

ประมาณรวมทั้งสิ้น 135,000 คน

ผมคิดแล้วอัตราส่วนระหว่าง คนอิสราเอล กับคนมีเดียนคือประมาณ 1 ต่อ 450 คน
แต่พระเจ้าทรงหนุนใจให้กิเดโอนรบชนะให้ได้ พระเจ้ามีวิธี แต่กิเดโอนต้องมีอุปนิสัยบางอย่าง
(1)ทำตามพระบัญชา (วินิจฉัย 7:9-15 )
พระเจ้าตรัสกับกิเดโอนว่าพระองค์ทรงมอบเขาไว้ในมือของกิเดโอน พระเจ้าทรงบัญชาให้คน 300 คนกระจายกันอยู่รอบค่าย เพื่อทำสงครามจิตวิทยา ทุกคนมือหนึ่งถือหม้อ มีขี้ไต้อยู่ข้างใน อีกมือถือเขาสัตว์
เมื่อเขาเป่าเขาสัตว์ และต่อยหม้อให้แตก คบเพลิงถูกจุดติดขึ้นพร้อมกันราวกับมีทหาร 300 กองพัน

เคล็ดของชัยชนะในชีวิตของเราคือการเลือกทำตามที่พระเจ้าทรงมีพระบัญชา พระเจ้าสอนเราเรื่องการใช้ชีวิต การทำธุรกิจ การเลือกคู่ครอง การรับใช้ การปฏิบัติต่อกัน การใช้วันอาทิตย์ เราต้องเชื่อฟัง คนที่อยู่กฎของพระเจ้า เชื่อฟังพระบัญญัติของพระองค์จะประสบความสำเร็จ และมีสุข



(2) ทำสิ่งที่เราสามารถทำได้ ( 7:22)
เมื่อเขาเป่าเขาสัตว์ทั้ง 300 อันนั้น พระเจ้าทรงบันดาลให้เขาฆ่าฟันกันทั่วทุกกอง กองทัพก็แตกตื่นหนีไปถึงตำบลเบธชิทธาห์ เศเรราห์ ไกลไปถึงเมโฮลาห์ คนมีเดียนถูกคนยิวตามไล่ล่า ตายไปถึง 120,000 คน (8:10)
คน 300 คนจะไปชนะคนมีเดียนจำนวนแสนได้อย่างไร เขาทำตามพระบัญชาที่เขาทำได้ ที่เหลือพระเจ้าทรงทำ
นี่คือหลักเกณฑ์ประจะชีวิตเราทีเดียว โมเสสไปหาฟาโรห์ ด้วยไม้เท้าในมือ เด็กคนหนึ่งมีขนมปัง 5 ก้อนกับปลา 2 ตัว เขาเอามามอบให้พระเยซู พระเยซูทำให้ขนมปังและปลาแค่นั้นเลี้ยงคนได้ ถึง 2,000 คน พระเจ้าไม่ได้ขอให้เราทำอะไรเกินกำลัง แต่ทำสุดกำลังที่เราทำได้ งานพันธกิจก็ดี การประกาศก็ดี การอภิบาลศิษย์ก็ดี เราต้องทำสุดกำลังของเรา พระองค์จะกระทำสิ่งที่เหลือเชื่อให้เรา

(3) ทำโดยไม่หวังเครดิท ( 7:24-8:3)
เรื่องราวที่เกิดขึ้นน่าสนใจมาก กิเดโอนเป่าเขาสัตว์เชิญชวนยิวเผ่าต่างๆออกมารบ มีนัฟทาลี อาเชอร์ มนัสเสห์ และเอฟราฮิมให้มาช่วย คนเอฟราฮิมจับเจ้านายสองคนมีเดียนได้ คือโอเบ และเศเอบ นำศีรษะของคนทั้งสองมาให้กิเดโอนพร้อมทั้งต่อว่า กิเดโอนว่า “เมื่อท่านยกไปต่อสู้กับคนมีเดียนนั้น ก็ไม่ได้เชิญให้เรไปรบด้วย” ต่อว่าเขารุนแรง กิเดโอนชมเขาว่าเขาเก่งที่ สังหารเจ้านาย 2 คนของคนมีเดียนได้ พวกเขาฟังแล้วก็หายโกรธ กลับไป

ชวนให้มารบก็ไม่มา ครั้นได้เปรียบออกมารบ ทำได้นิดหน่อยก็เอางานมาโชว์ โกรธที่ไม่ชวน พอชมหายโกรธก็เลิกกลับไปแค่นี้หรือ กิเดโอนมิได้มีนิสัยเช่นนี้เลย ท่านทำโดยไม่ได้หวังให้ใครชม ท่านรบเพื่อชัยชนะและเพื่อพระเจ้า ชวนใครต่อใครมาร่วมรบ ไม่เคยคิดว่าใครจะได้คะแนน เราต้องมีนิสัยเหมือนกิเดโอน

(4) ไม่ชนะไม่เลิก ( 8:4-12)
สงครามยังไม่สิ้น ยังมีคนมีเดียนอีก 15,000 คน เอฟราฮิมกลับเรียบร้อยแล้ว ทหารของกิเดโอน 300 คนอ่อนเปลี้ย หิวโหย ( 8:4) ยังตามขึ้นไปรบและจับหัวหน้า คือเศบาห์ และเศมุนนา กษัตริย์ของคนมีเดียนได้ กองทัพแตกตื่นจึงหนีไป งานยังไม่เสร็จกลับบ้านได้อย่างไร กิเดโอนและพวกต่อสู้จนถึงที่สุด อย่ายอมแพ้ พระเจ้าจะช่วยท่านแม้ว่างานจะยาก 300 คนจะชนะ 15,000 คนได้อย่างไร เมื่อสู้ต่อพระเจ้าทรงเมตตาช่วยเขา ทำให้จับผู้นำได้
อย่าท้อเสียก่อน คนที่อึดสู้ไม่ถอย ไม่ยอมต่ออุปสรรคจึงจะชนะได้
Click ที่นี่เพื่อฟังคำเทศนา

Follow @bfcbkk	Tweet to @bfcbkk Visitor 211