Fruit Bearing Spirit - ชีวิตที่เกิดผลอันดี
 
โดย อาจารย์สรรเสริญ กิตติพงศ์
 อาทิตย์ที่ 15 สิงหาคม 2010
 
(ผู้วินิจฉัย 9:1-21)
            เมื่อคนยิวออกจากอียิปต์ เข้ามายึดครองคานาอัน โมเสส และโยชูวา เป็นผู้นำ ต่อมาก็มาถึงสมัยของผู้วินิจฉัย มีผู้วินิจแยหลายคน ปกครองคนยิวในคานาอัน ก่อนหน้านี้กิเดโอน (เยรุบบาอัล) ได้เป็นผู้วินิจฉัย รบชนะคนมีเดียน คนอิสราเอลต้องการตั้งเขาเป็นผู้ปกครองพวกเขา     แต่กิเดโอนปฏิเสธ กล่าวว่าพระเจ้าเป็นผู้ปกครอง กิเดโอนมีบุตร 70 คน บุตรคนหนึ่งของกิเดโอนเกิดแต่หญิงชาวเชเคม คือเอบีเมเลค ต้องการตั้งตัวขึ้นปกครองเหนือคนอิสราเอล  โดยอาศัยชาวเมืองเชเคม และพวกนักเลงหัวไม้ พวกเขาได้ฆ่าบุตร 70 คนของกิเดโอนเสีย เหลือแต่บุตรสุดท้อง คือโยธามเพียงคนเดียว โยธามขึ้นไปบนยอดเขาเกราซิม และกล่าวกับชาวเมืองเชเคมเป็นคำอุปมา เปรียบเทียบว่า ต้นไม้ทั้งหลายอยากเชิญต้นไม้มาเป็นพระราชานับตั้งแต่
(1)ต้นมะกอก (2)ต้นมะเดื่อ (3)ต้นหนามไข่กุ้ง
(1)ต้นมะกอก ให้น้ำมันมะกอก ใช้เป็นเชื้อเพลิงใส่คันประทีป,ผสมเครื่องหอม,น้ำมันเจิม มีคุณค่าอย่างยิ่ง ต้นมะกอกปฏิเสธไปเป็นพระราชา
(2)ต้นมะเดื่อ รสหวาน เป็นมะเดื่อแห้ง มีคุณค่าทางโภชนาการ แต่ต้นมะเดื่อก็ปฏิเสธ
(3)เถาองุ่น ผู้ผลิตเหล้าองุ่น,เครื่องดื่มบูชาในพระนิเวศน์ มีคุณค่า แต่เถาองุ่นก็ปฏิเสธ
(4)ต้นหนามไข่กุ้ง (Branco)  เป็นวัชพืช,ไร้ค่า จะถูกเผาเสีย
เมื่อรับคำเชิญก้ดีใจ บอกให้มาอาศัยอยู่ภายใต้ตน   เขาตอบรับคำเชิญ และขู่ด้วยว่าถ้าไม่ยอมเข้ามาอยู่ภายใต้การปกครองก็จะให้ไฟเผาตน ไปเผาต้นสนแห่งเลบานอน
จะเห็นว่าต้นไม้แต่ละต้นปฏิเสธ เพราะต้นไม้แต่ละต้นมีศักดิ์ศรี มีอำนาจ โดดเด่น มีอำนาจของตนเอง
จิตใจ 2 อย่างแตกต่างกัน อาจเกิดขึ้นในตัวเรา
(1)ไม่ควบคุม (2)ให้อิสระภาพ
ชาวเมืองเชเคมทำลายล้างกันและกัน และจบสิ้นเพราะเขาได้ประหารบุตรของกิเดโอน
โรม12   ให้เรามุ่งมั่น รับใช้พระเจ้า ตามความเชื่อ และของประทาน
พระเยซูเคยตรัสการรับรับประทานผลจากมะเดื่อ แต่มันไม่มีผลจึงมีการสาปแช่ง

 

 





Visitor 63

 อ่านบทความย้อนหลัง