คำเทศนาวันอาทิตย์ที่ 29 สิงหาคม
พระเจ้าผู้สมควรสรรเสริญ     
   
                                    

 
โดย อาจารย์สุชาติ ชัชวาลย์ปรีชา
 

 (อิสยาห์ 49:13-16)
เบื้องหลังอิสยาห์

                สมัยของอิสยาห์ประเทศถูกแบ่งออก 2 อาณาจักร เป็นฝ่ายเหนือ และฝ่ายใต้ อิสยาห์เป็นที่ปรึกษาของกษัตริย์ฝ่ายใต้ ท่านเริ่มงานของท่านในสมัยกษัตริย์อุสซียาห์สวรรคต ท่านรับใช้ในยุคของกษัตริย์โยธา อาหัส และเฮเซคียาห์   ท่านเป็นคนตรง เช่น  คนกล้าหาญ     ท่านตักเตือนกษัตริย์ยูดาห์ว่าอย่าลืมพระเจ้า   ท่านถูกประหารในรัชกาลมนัสเสห์ผู้โหดร้าย โดยถูกเลื่อยเป็นท่อน ๆ
ท่านอดทนไม่ได้เมื่อเห็นคนยิว เอารัดเอาเปรียบเพื่อนบ้าน ทั้ง ๆที่พระเจ้าคาดหวังให้เขาเป็นคนดี แต่พวกเขาลืมพระเจ้า
(อิสยห์ 49:13)               
โอ   ฟ้าสวรรค์เอ๋ย จงร้องเพลงเพราะความชื่นบาน
โอ แผ่นดินโลกเอ๋ย จงลิงโลดเถิด                
โอ ภูเขาเอ๋ย จงเปรมปรีดิ์ร้องเพลง
      เพราะพระเจ้าได้ทรงเล้าโลม ชนชาติของพระองค์แล้ว
      และทรงเมตตแก่คนของพระองค์ที่ถูกข่มใจ
เมื่อเราเผชิญความยากลำบาก เพราะ
1.ทรงเล้าโลมชนชาติของพระองค์แล้ว
“เล้าโลม” แปลว่า “ปลอบใจ”“ปลอบให้คลายทุกข์”
2.ทรงเมตตาต่อคนที่ถูกข่มใจ
ยกตัวอย่าง คุณปัญญา เป็นคนหาของเก่า ถูกเพื่อนบ้านเอาเปรียบ บ้านไม่มีไฟฟ้าประปา ผมจึงปรึกษากับประธานชุมชนที่ประเวศ เพื่อขอความช่วยเหลือ ซึ่งไมมีปัญหาน้องสาวเขาไปล้างจานถึงเที่ยงคืนได้เงิน 20 บาท  แต่เขามีความซื่อสัตย์ โดยเขาพบเงินของพี่น้องที่โบสถ์ก็เอามาคืน มีคนเเจาะยางรถจักรยาน ไม่มีเงินก็เดินทางจากประเวศมาถึงโบสถ์ แต่คนเหล่านี้พระเจ้าเมตตา 
เมตตา แปลว่า “ปรารถนาดีให้คนอื่นมีความสุข” เวลาถูกข่มเหงพระเจ้าทรงช่วยเรา

คุณแม่ผมเป็นคริสเตียนในชุมชน ถูกเขาเอาขวดเบียร์ขว้างใส่ แต่ตอนนี้พวกเขาชมครอบครัวเราว่าไม่เคยเอาเรื่อง

แต่
พระเจ้าไม่เคยลืมเรา (15)
“ผู้หญิงจะลืมบุตรที่ยังกินนมของนาง จะไม่เมตตาบุตรจากครรภ์ของนางได้หรือ”  
แม้ว่าคนเหล่านี้ยังลืมได้กระนั้นเราก็จะไม่ลืมเจ้า
(16)“ดูเถิด เราได้สลักเจ้าไว้บนฝ่ามือของเรา
กำแพงเมืองของเจ้าอยู่ต่อหน้าเราเสมอ
ลืม = “หายไปจากความทรงจำ” ลืมเป็นอาการของคนวัยทอง ตอนภรรยาตั้งครรภ์ลูกคนที่ 2 เขาถูกย้ายที่ทำงานให้ไปทำที่หัวลำโพง เขาขึ้นรถเมลล์ไปทุกวัน เขาเป็นลมในรถ เราปรึกษาคุณแม่นิภา,คุณแม่รู้จักผู้ใหญ่ วันรุ่งขึ้นผุ้ใหญ่สั่งให้เราย้ายมาทำงานใกล้บ้าน เราไม่เคยลืมวันเกิดคุณแม่ 10 ปีมาแล้ว พระเจ้าไม่เคยลืม พระเจ้าจะจดชื่อของเราไว้ที่ฝ่าพระหัตถ์ และกำแพงของพระองค์

 

 





Visitor 107

 อ่านบทความย้อนหลัง